вы́мерці, ‑мра;
1. Перамерці, не пакінуўшы патомства.
2. Абязлюдзець, апусцець у выніку смерці жыхароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мерці, ‑мра;
1. Перамерці, не пакінуўшы патомства.
2. Абязлюдзець, апусцець у выніку смерці жыхароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аналагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на аналогіі.
2. Які з’яўляецца аналогіяй; падобны да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзелавіты, дзелавы.
2. Практычна карысны; істотны; слушны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дра́іць, драю, драіш, драіць;
1.
2.
[Ад гал. draaien — круціць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дурнап’я́н, ‑у,
Ядавітая травяністая расліна сямейства паслёнавых з дурманлівым пахам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з’ядна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Зліцца, злучыцца з кім‑, чым‑н., утварыўшы адно цэлае; аб’яднацца.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўсталява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не зусім сфарміраваўся, склаўся.
2. Неўладкаваны, неналаджаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падалуча́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падвячо́ркаваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмуро́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што і падмурак (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)