consistence, consistency

[kənˈsɪstənsi]

n., pl. -cies

1) гушчыня́ f.; цьвёрдасьць, ту́гасьць f.

2) пасьлядо́ўнасьць f.

3) адпаве́днасьць, зго́днасьць, нязьме́ннасьць, вы́трыманасьць f.

consistency in writing style — вы́трыманасьць у сты́лі піса́ньня

4) Obsol. густо́е рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ёд

(н.-лац. iodium, ад гр. iodes = іржавы)

1) хімічны элемент з групы галагенаў, рэчыва ў выглядзе цёмна-шэрых крышталёў, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцяў; выкарыстоўваецца ў медыцыне, фатаграфіі, тэхніцы;

2) спіртавы раствор гэтага рэчыва, прызначаны для медыцынскіх мэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адэні́н

(ад гр. aden = залоза)

арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ва ўсіх жывых клетках у складзе нуклеінавых кіслот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

барнео́л

(ад малайск. Borneo = назва вострава Малайскага архіпелага)

арганічнае злучэнне, бясколернае крышталічнае рэчыва, з якога атрымліваюць камфару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гематахро́м

(ад гемата- + -храм)

чырвонае рэчыва, якое змяшчаецца ў тлушчавых кроплях клетак зялёных водарасцей у раствораным стане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гілазаі́зм

(ад гр. hyle = рэчыва + zoe = жыццё)

філасофскі погляд, паводле якога здольнасць адчуваць нібыта ўласціва ўсёй матэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыгітані́н

(ад лац. digitalis = наперстаўка)

паверхнева-актыўнае арганічнае рэчыва, якое належыць да сапанінаў, выкарыстоўваецца пры выдзяленні ферментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыфасге́н

(ад ды- + фасген)

бясколернае масляністае атрутнае рэчыва з рэзкім удушлівым пахам, падобным да паху прэлага сена.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыямагне́тык

(ад дыя- + гр. magnetes = магнетычны)

рэчыва, здольнае намагнічвацца пад дзеяннем знешняга магнітнага поля насустрач напрамку поля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каацэрва́ты

(лац. coacervatus = сабраны)

кроплі, якія ўтвараюцца ў растворы арганічных рэчываў, здольныя канцэнтраваць гэтае рэчыва і павялічвацца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)