пылападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд пылу; вельмі дробны. Пылападобны пясок. Пылападобны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разадзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; зак., каго-што.

Разм. Вельмі прыгожа, па-святочнаму адзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́ненька, прысл.

Вельмі рана. Раненька падымаецца Агатка, часамі раней за сваю мачыху. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які плавіцца пры вельмі высокай тэмпературы. Тугаплаўкая сталь. Тугаплаўкія металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́зій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, вельмі мяккі светлы метал з залаціста-жоўтым адценнем.

[Ад лац. caesius — блакітны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нева́жный

1. (несущественный) нява́жны, неісто́тны; (незначительный) нязна́чны; (мелкий) дро́бны; нікчэ́мны; дро́бязны;

нева́жное де́ло нява́жная спра́ва;

нева́жный вопро́с нява́жнае (неісто́тнае, нязна́чнае) пыта́нне;

2. (не вполне хороший) разг. нядо́бры, дрэ́нны;

нева́жное здоро́вье дрэ́ннае здаро́ўе, здаро́ўе не ве́льмі (не ве́льмі што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясцэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вельмі вялікую вартасць, вельмі дарагі, вельмі каштоўны. Бясцэнны скарб. □ Баракаў убачыў валы, порах, гарматы, узброеных людзей, а ў камяніцы бясцэнныя габелены, .. карціны. Караткевіч. Што ні кажы, а жыццё, ужо само па сабе, ёсць радасць, вялікае шчасце, бясцэнны дар. Колас. // перан. Дарагі, мілы; цудоўны. Бясцэнны друг. □ У характары Драгуна бясцэнная якасць, — што б ні здарылася, не губляе гумару. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н

(фр. mélomane, ад гр. melos = песня + mania = шаленства, захапленне, цяга)

той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шыка́рны

(фр. chicard)

1) раскошны, багаты, пышны (напр. ш-ае ўбранне);

2) вельмі прыгожы, цудоўны (напр. ш. букет).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пранікнёнасць, ‑і, ж.

Хвалюючая шчырасць, сардэчнасць, унутраная перакананасць. У беларускай літаратуры пачатку ХХ ст. Купала з вялікай пранікнёнасцю і глыбінёй паказаў масавае абеззямельванне сялянства. Івашын. — Ты сапраўды вельмі-вельмі добры, Сцяпан! — са шчырай пранікнёнасцю прамовіла Кацярына. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)