геамарфало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае рэльеф паверхні Зямлі і гісторыю яго развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатэрма́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з унутраным цяплом Зямлі і яго выкарыстаннем. Геатэрмальная станцыя.

[Ад грэч. gē — зямля і thérme — цяпло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ндарскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы бондару; які мае дачыненне да яго рамяства. Бондарскі інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне аўтара мастацкага твора, часу і месца яго стварэння.

[Фр. attribution.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглямы́йка, ‑і, ж.

Фабрыка па абагачэнню каменнага вугалю шляхам вымывання з яго дамешак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубліка́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дубліката, прызначаны для яго. Дублікатны бланк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіко́рмавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбікорму, да вырабу яго. Камбікормавы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карата́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каратажу, прызначаны для яго. Каратажная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квартэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да квартэта, прызначаны для яго. Квартэтная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кросу, прызначаны для яго. Кросавая траса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)