неабгрунтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць неабгрунтаванага. Неабгрунтаванасць дамаганняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабмежава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць неабмежаванага. Неабмежаванасць магчымасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неагля́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неагляднага. Неагляднасць прастораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадо́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадольнага. Неадольнасць прагрэсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадпаве́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадпаведнага; адсутнасць адпаведнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадушаўлёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадушаўлёнага. Неадушаўлёнасць прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неактуа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неактуальнага. Неактуальнасць праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапрацава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неапрацаванага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаспрэ́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неаспрэчнага. Неаспрэчнасць доказаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невыкана́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць невыканальнага. Невыканальнасць задачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)