Кваслі́ны ’ажыны, Rubus fruticosus L.’ (Нар. словатв., Бейл.). Гл. квасліна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кватэ́рына ’дзвярная ці аконная створка’ (Нар. словатв.). Гл. кватэра2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квашы́ліна ’квашаніна’ (З нар. сл.). Гл. квашаніна і кваша‑ ліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́дзюсь ’калісьці, некалі, даўней, у старыцу’ (Нар. лене ). Гл. кедысь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ўлець ’слабець’ (Сцяшк. Сл., З нар. сл.). Гл. кеўліцца, кеўляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кла́цаць ’моцна стукаць, ляпаць’ (Жыв. сл., Нар. словатв.). Гл. кляцаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́сці ’клясці’ (Мат. Гом., Нар словатв., Янк. I). Гл. клясці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клэ ’бакавыя вялікія зубы ў свіней’ (Нар. сл.). Гл. ікал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кня́жыч ’Месяц, нябеснае свяціла’ (Нар. сл.). Да князь1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ся-ко́ся ’падзыванне коней’ (Ян., З нар. сл.). Гл. кося.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)