Verbum

глаўко́ма, ‑ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

[Грэч. glaukōma.]

гу́бачніца, ‑ы, ж.

Прылада для намочвання пальцаў (звычайна пры падліку грошай).

бе́лі, ‑яў; адз. няма.

Выдзяленні з жаночых палавых органаў (пры захворванні).

бензі́н, ‑у, м.

Бясколерная гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перагонцы нафты.

[Фр. benzine.]

ве́яльшчык, ‑а, м.

Той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы.

амперме́тр, ‑а, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вымяраецца сіла электрычнага току.

анкетава́нне, ‑я, н.

Спосаб сацыяльнага даследавання шляхам апытання пры дапамозе анкет.

абсыпны́, ‑ая, ‑ое.

Які абсыпаюць чым-небудзь пры вырабе. Абсыпное манпансье.

абцяка́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, якое змяншае супраціўленне паветра пры руху.

ды́нас, ‑у, м.

Вогнетрывалы матэрыял, які ужываецца пры пабудове плавільных печаў.

[Ад уласн. імя.]