назва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Неакуратна скідаць, злажыць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвальваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нумараваць.

2. у знач. прым. Абазначаны лічбай, нумарам. Нумараванае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпе́чак, ‑чка, м.

Месца, прастора пад печчу. У падпечку зашамацела, залапатала, і на ўсю хату заспяваў певень. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчы́стка, ‑і, ДМ ‑стцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падчысціць.

2. Разм. Падчышчанае месца ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакара́бкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Карабкаючыся, перамясціцца на другое месца, пералезці цераз што‑н. Перакарабкацца цераз плот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́л, ‑у, м.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць (у 1 знач.).

2. Прапілаванае месца. Шырокі прапіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солераспрацо́ўкі, ‑цовак; адз. солераспрацоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Месца здабычы солі; прадпрыемства на здабыванню і выварванню солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тахці́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; незак.

Абл. Гаціць, пракладваць дарогу праз балоцістае месца. Паноў — хоць грэблі тахці імі. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тва́ністы, ‑ая, ‑ае.

Багністы, гразкі, у якім можна лёгка загразнуць, увязнуць. А месца тут было балотнае, тваністае. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торфараспрацо́ўкі, ‑цовак; адз. торфараепрацоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Месца здабычы торфу; прадпрыемства па здабычы торфу. Механізацыя торфараспрацовак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)