форма... (а таксама фарма...).
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да формы (у 1, 5 і 8 знач.), напр.: формаўкладчык, формазмяняльнасць, формаўтварэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ценя... (гл. цене...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «цене...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: ценялюб (ценелюбівая расліна), ценялюбны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чая... (гл. чае...).
Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «чае...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: чаявод, чаяводства, чаяводчы, чаяпіцце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шэльф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыбярэжная мелкаводная частка акіяна вакол мацерыка (з глыбінямі да 200 м).
Кантынентальны ш.
|| прым. шэ́льфавы, -ая, -ае.
Шэльфавая зона.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
экспрэс-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. тэрміновы, аператыўны, напр.: экспрэс-аналіз, экспрэс-дыягностыка, экспрэс-інфармацыя, экспрэс-лабараторыя (якая ажыццяўляе тэрміновыя аналізы, пробы), экспрэс-проба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фіна́л, ‑у, м.
1. Заключная частка, завяршэнне чаго‑н., канец. Шустры, не дачакаўшыся ад Саўкі фіналу апавядання, падагуліў тое, што ўстанавіла следства. Колас.
2. Заключная частка музычнага, тэатральнага або літаратурнага твора. У фінале Трэцяй сімфоніі кампазітар [Я. Цікоцкі] зноў вяртаецца да героіка-драматычных вобразаў. Дубкова. [Чайкоўскі].. на тэме гэтага танца [тарантэлы] пабудаваў фінал «Італьянскага капрычыо». «Маладосць».
3. Заключная частка спартыўных спаборніцтваў, у якой выяўляюцца пераможцы. [Вадзім:] — А наша каманда ў фінал выйшла. Праўда, здорава? Асіпенка.
[Іт. finale ад лац. finis — канец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танка... 1
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «танк 1», напрыклад: танкаваджэнне, танкабудаванне.
танка... 2 (гл. тонка...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «тонка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: танкагубы, танканогі, танкаскуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kontingént
n -(e)s, -e
1) ча́стка, до́ля
2) склад
3) кантынге́нт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spárte
f -, -n
1) ча́стка, аддзе́л
2) раздзе́л (навукі)
3) від (спорту)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зуба...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «зуб», напрыклад: зубападобны, зубалячэбніца, зубапратэз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)