канва́
(фр. canevas)
1) рэдкая сятчатая баваўняная або льняная тканіна, якая служыць асновай пры вышыванні;
2) перан. аснова чаго-н. (напр. сюжэтная к. рамана).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
панто́н
(фр. ponton, ад лац. pons, -ntis = мост)
пласкадоннае судна, якое служыць апорай для часовага моста, а таксама плывучы мост, збудаваны на такіх суднах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піло́н
(іт. pilone, ад гр. pylon = вароты)
масіўная калона, якая служыць апорай перакрыццяў або ставіцца па баках уваходаў у паркі, на масты і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пратра́ктар
(ад лац. protractus = перацягнены)
марскі прыбор, што служыць для абазначэння на карце месцазнаходжання карабля, якое вызначаюць пры дапамозе двух вуглоў паміж трыма арыенцірамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тамі́зм
(ад лац. Thomos = Фама)
філасофскае і багаслоўскае вучэнне сярэдневяковага філосафа-схаласта Ф. Аквінскага, паводле якога розум павінен падпарадкоўвацца веры, а філасофія служыць багаслоўю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фанто́м
(фр. fantôme, ад гр. phantasme = прывід, здань)
1) прывід, здань;
2) мадэль цела або яго часткі ў натуральную велічыню, якая служыць наглядным дапаможнікам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ша́нцавы
(польск. szańcowy, ад szaniec < ням. Schanze = акоп)
ваен. які служыць для акопвання, для капання траншэй і інш. (напр. ш-ая лапата, ш. інструмент).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
праця́жны, ‑ая, ‑ае.
Які гучыць павольна, цягуча, не адрывіста. Песня хлынула шырокая, працяжная. Грамовіч. Працяжны паравозны гудок .. зліваўся з нейкай бадзёрай песняй. Скрыпка.
працяжны́, ‑а́я, ‑о́е.
Спец. Які прызначаецца, служыць для працягвання, працяжкі (у 1 знач.). Працяжны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераплётны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пераплёту (у 1 знач.). Пераплётная справа. // Які служыць, прызначаны для пераплёту (у 1, 2 знач.). Пераплётны цэх. Пераплётны кардон.
2. у знач. наз. пераплётная, ‑ай, ж. Майстэрня для пераплёту кніг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаке́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Неадабр.
1. Быць, служыць лакеем.
2. перан. Выслужвацца, падхалімнічаць, ліслівіць. Ідучы праз залу рэстарана, Асташонак спыніўся каля афіцыянткі і гучна прамовіў: — Як вам не сорамна! На падачках у тых трутняў жывяце... Лакейнічаеце! Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)