літара́льны

1. (даслоўны) wörtlich, Wort für Wort, wórtwörtlich;

2. (дакладны) búchstäblich, tátsächlich;

у літара́льным сэ́нсе сло́ва im éigentlichen [búchstäblichen, wáhrsten] Sínne des Wórtes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prägen

vt

1) чака́ніць

Gold zu Münzen ~ — чака́ніць залаты́я мане́ты

ein Wort ~ — даць тра́пнае азначэ́нне сло́ва, сказа́ць тра́пнае сло́ва

etw. ins Gedächtnis ~ — мо́цна запо́мніць што-н.

2) штампава́ць; наклёпваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ві́ра

(іт. vira = паварочвай)

каманднае слова са значэннем «падымай уверх!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. майна).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ма́йна

(іт. maina = апускай)

каманднае слова са значэннем «апускай уніз!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. віра).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

таўтало́гія

(п.-лац. tautologia, ад гр. tauto = тое самае + logos = слова)

паўтарэнне таго ж самага іншымі словамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шара́да

(фр. charade)

загадка, у якой загаданае слова падзяляецца на часткі з наданнем ім значэнняў самастойных слоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абракада́бра

(п.-лац. abracadabra)

1) магічная формула, таямнічае слова, якому прыпісвалася цудадзейная сіла;

2) бяссэнсавы, незразумелы набор слоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ана́фара

(гр. anaphora)

стылістычны прыём, звязаны з паўтарэннем слова або гуку ў пачатку некалькіх вершаваных радкоў (параўн. эпіфара).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыфра́за

(гр. periphrasis)

від тропа, выраз, які з’яўляецца апісальнай перадачай прамога значэння слова (напр. «цар звяроў» замест «леў»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тро́п

(гр. tropos)

слова або моўны выраз, ужытыя ў пераносным, вобразным значэнні (метафара, метанімія, сінекдаха, алегорыя, гіпербала, літота).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)