ператамі́ць, ‑тамлю, ‑томіш, ‑томіць; зак., каго-што.

Вельмі ўтаміць; знясіліць. Ператаміць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑ладзіць; зак., што.

Вельмі ахаладзіць што‑н. Перахаладзіць цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыптаме́рыя, ‑і, ж.

Паўднёвае вечназялёнае хваёвае дрэва, якое дасягае вельмі вялікіх памераў.

[Ад грэч. ktyptós — тайны і meros — доля, лёс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыяге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з атрыманнем вельмі нізкіх тэмператур. Крыягенная тэхніка.

[Ад грэч. krýos — холад, мароз і genes — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́мства, ‑а, н.

Вельмі абмежаванае ў правах мясцовае самакіраванне ў дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́ць, ‑ее; зак.

Стаць вільготным. Паперы ад часу вельмі звільгатнелі, зашмальцаваліся. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышмагу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вельмі вялікую магутнасць. Звышмагутны рухавік. Звышмагутны танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышні́зкі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі нізкі (пра тэмпературы, частоты і пад.). Звышнізкія тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяю́н, пеюна, м.

Разм. Той, хто вельмі любіць пець, многа спявае; пявун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгасці́цца, ‑гашчуся, ‑госцішся, ‑госціцца; зак.

Разм. Вельмі доўга прабыць у гасцях, загасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)