АРСЕНА́ТЫ,

солі ортамыш’яковай кіслаты H3AsO4. Арсенаты шчолачных металаў і аміяку раствараюцца ў вадзе. Атрымліваюць растварэннем аксіду мыш’яку (As2O5) у шчолачах. Арсенаты цяжкіх металаў атрымліваюць узаемадзеяннем раствораў іх соляў з арсенатаў шчолачных металаў. Выкарыстоўваюць як інсектыцыды, антысептыкі для прамочвання драўніны, кампаненты люмінафораў, п’еза- і сегнетаэлектрыкі. Водарастваральныя арсенаты — моцныя яды.

т. 1, с. 503

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апеты́т, -ту м. аппети́т;

◊ во́ўчы а. — во́лчий аппети́т;

а. прыхо́дзіць у час яды́ — посл. аппети́т прихо́дит во вре́мя еды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нае́сці, -е́м, -ясі́, -е́сць; -ядзі́м, -ясце́, -яду́ць; -е́ў, -е́ла; нае́ш; зак. (разм.).

1. чаго і без дап. З’есці ў нейкай колькасці, на якую-н. суму.

Н. ў рэстаране на вялікую суму.

2. перан., што і чаго. Атрымаць, нажыць у выніку сытнай яды.

Жывот н.

|| незак. наяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Про́жар, про́жыр ’зяўра, глотка’, ’пражэрлівы, прагны да яды чалавек’ (ТСБМ, Сцяшк., Мік.; шчуч., Сл. ПЗБ, ТС), ’здабыча драпежнай рыбы’ (паўн.-усх., КЭС). Гл. пражора.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́шанье ср.

1. (блюда) стра́ва, -вы ж.;

2. (пища, еда) е́жа, род. е́жы ж., яда́, род. яды́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парэ́й

(ад лац. porrum)

адзін з культурных відаў цыбулі з падоўжанай цыбулінай і плоскімі лістамі, прыгоднымі для яды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраге́ны

(ад піра- + -ген)

рэчывы, якія павышаюць тэмпературу цела і выклікаюць гарачку (напр. яды мікробаў, вакцыны і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cockle [ˈkɒkl] n.

1. ядо́мы/прыда́тны для яды́ малю́ск

2. ра́кавіна малю́ска

♦

warm/delight/cheer/rejoice the cockles of one’s heart ра́даваць сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skinful [ˈskɪnfəl] n. infml вялі́кая ко́лькасць, ко́лькі душа́ жада́е;

a skinful of food яды́ ко́лькі ўле́зе;

have a skinful BrE, slang ≅ набра́цца, напі́цца, нахлёбацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Паляні́ка ’травяністая паўночная расліна з цёмна-чырвонымі духмянымі ягадамі, прыдатнымі да яды’ (ТСБМ). З рус. полени́ка ’куст і ягады Rubus arcbicus’. Паводле Даля (3, 258), ад поле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)