Жа́ры ’цёмна-чырвоны; жоўта-карычневы; рыжы’ (глуск., Янк. II; Сл. паўн.-зах.). Аб масці каня ’краснаваты, руды конь’ (з паясненняў у Сл. паўн.-зах.). Укр. бук. жарий ’рыжы, вогненна-чырвоны’, славен. žȃr ’вогненна-чырвоны’. Параўн. рус. уладз., вяц. жарчырвоны колер’, кур. жаровыйчырвоны, аранжавы’, серб.-харв. жа̑р ’чырвань, румянец’. Відаць, прасл. адгалінаванне імені žarъ у значэнні прыметніка ў выніку канверсіі паводле колеру тленнага вуголля, абазначанага тым жа іменем у функцыі назоўніка. Гл. жар, жар-птушка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

karmesnrot

a ярка-чырво́ны, кармі́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

krbsrot

a чырво́ны, як рак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

RK

= Rotes Kreuz – Чырвоны крыж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Rötel

m -s, - чырво́ны ало́вак [мяло́к]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schrlachrot

a я́рка-чырво́ны, барво́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gltrot

a барво́вы, агні́ста-чырво́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hchrot

a пунсо́вы, я́рка-чырво́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

валако́нца, ‑а, н.

Ласк. да валакно. Агнявыя валаконцы Ткуцца ў шоўк чырвоны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mulberry [ˈmʌlbəri] n.

1. bot. ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца

2. барво́вы, цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)