як-нія́к, прысл.

1. У нейкай меры, пэўным чынам.

Я ж яшчэ магу як-ніяк стаяць на нагах.

2. у знач. пабочн. сл. Усё ж такі.

Чаго нам быць у злосці, мы ж, як-ніяк, — радня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chiefly

[ˈtʃi:fli]

adv.

1) гало́ўна, гало́ўным чы́нам; перава́жна, асно́ўна

2) перш за ўсё, у пе́ршую чаргу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

normálerweise

adv нарма́льным чы́нам, звыча́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórwiegend

adv перава́жна, гало́ўным чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fólgendermaßen, fólgenderweise

adv насту́пным чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гэтак, такім чынам, такім парадкам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

распарадзі́цца, -джу́ся, -дзі́шся, -дзі́цца; -дзі́мся, -дзіце́ся, -дзя́цца; зак.

1. Аддаць загад; загадаць.

Р. наконт адпраўкі экспедыцыі.

2. Паклапаціцца аб выкананні чаго-н. належным чынам.

Р. па-гаспадарску грашыма.

|| незак. распараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. распараджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацьле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць; які ідзе, вядзе ў адваротным кірунку.

С. бераг ракі.

2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трактава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

1. Разглядаць, расцэньваць якім-н. чынам.

Па-новаму т. пытанне.

2. Даваць тлумачэнне чаму-н., тлумачыць.

Т. закон.

|| наз. трактава́нне, -я, н. і тракто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікрафатагра́фія, ‑і, ж.

1. Фатаграфаванне павялічаных пры дапамозе мікраскопа аб’ектаў.

2. Сфатаграфаваны такім чынам аб’ект.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і фатаграфія]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)