Verbum

белагвардзе́ец, -дзе́йца, мн. -дзе́йцы, -дзе́йцаў, м.

У гады Грамадзянскай вайны: член белай гвардыі — рускіх ваенных фарміраванняў, што змагаліся супраць савецкай улады.

|| прым. белагвардзе́йскі, -ая, -ае.

рэйхста́г, -а, м.

У Германіі да 1945 г.: назва парламента, а таксама будынак, у якім засядаў гэты парламент.

Член рэйхстага.

Узняць савецкі сцяг над рэйхстагам.

самура́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Член прывілеяванага ваенна-феадальнага саслоўя ў Японіі.

2. мн. Наогул прадстаўнік японскіх мілітарыстаў (разм.).

|| прым. самура́йскі, -ая, -ае.

праўле́нне, -я, н.

1. гл. правіць¹.

2. Орган, які кіруе якой-н. установай, арганізацыяй.

Член праўлення банка, кааператыва.

|| прым. праўле́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

меншаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Член меншавіцкай партыі, паслядоўнік меншавізму.

|| ж. меншаві́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

|| прым. меншаві́цкі, -ая, -ае.

старэ́йшына, -ы, мн. -ы, -шын, м.

1. У радавым грамадстве: кіраўнік абшчыны.

2. Самы вопытны, спрактыкаваны, паважаны і аўтарытэтны член якога-н. калектыву.

С. тэатра.

анархі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік анархізму; член анархічнай арганізацыі.

|| ж. анархі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. анархі́сцкі, -ая, -ае.

фашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік фашызму, член фашысцкай арганізацыі.

|| ж. фашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фашы́сцкі, -ая, -ае.