Verbum

праско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. што. Хутка прабегчы міма чаго-н.

Каля нас праскочылі дзеці.

Поезд праскочыў паўстанак.

2. Пранікнуць, хутка прабрацца куды-н. праз якія-н. перашкоды (разм.).

П. у дзверы.

3. Лёгка прайсці, упасці праз якую-н. адтуліну

Манета праскочыла ў шчыліну.

|| незак. праска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

во́семдзесят, васьмідзесяці, Т васьмю́дзесяццю, ліч. кольк.

Лік і колькасць 80.

Бабулі пад в. (хутка будзе 80 гадоў).

|| парадк. васьмідзяся́ты, -ая, -ае.

хуткаце́чны, -ая, -ае.

1. Які імкліва цячэ.

Хуткацечная рака.

2. перан. Які хутка праходзіць, мінае.

Хуткацечнае жыццё.

|| наз. хуткаце́чнасць, -і, ж.

прашмыгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак. (разм.).

Хутка і непрыметна прайсці куды-н.

|| незак. прашмы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

даслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Даведацца пра што-н. ад людзей.

Даслухаўся я, што хутка робаты будуць выконваць цяжкую працу.

дуж.

У выразе: як дуж — вельмі хутка, колькі ёсць сілы, колькі змогі стае (бегчы, кідацца, уцякаць і пад.).

Нясецца як дуж.

шмаргану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. шморгаць.

2. Хутка, непрыкметна пайсці, прашмыгнуць (разм.).

Ш. за дзверы.