мара́льны

(польск. moralny, ад лац. moralis = які датычыць звычаяў)

1) які мае адносны да маралі, адпавядае правілам паводзін у грамадстве (напр. м. учынак);

2) звязаны з духоўнымі перажываннямі чалавека (напр. м-ая падтрымка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

неадпаве́дны (чаму)

1. несоотве́тственный, несоотве́тствующий; несообра́зный (с чем); неподходя́щий; несогла́сный (с чем);

~ныя ўмо́вы — несоотве́тствующие усло́вия;

~ная кампа́нія — неподходя́щая компа́ния;

учы́нак, н. акалі́чнасцям — посту́пок, несогла́сный с обстоя́тельствами;

2. (лишённый соразмерности) несоразме́рный (с чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dobrodziejstwo

dobrodziejstw|o

н. дабрадзейства; паслуга; дапамога;

wyświadczyć ~o — аказаць дабрадзейства; зрабіць добры учынак;

z ~em inwentarza жарт. з усімі наступствамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deed

[di:d]

1.

n.

1) учы́нак -ку, чын -у m.

2) умо́ва, дакумэ́нт, акт -у m.; ку́пчая f.

the deed to our house — ку́пчая на на́шу ха́ту

2.

v.

перадава́ць а́ктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

несогла́сный

1. (не соответствующий) нязго́дны (з чым), неадпаве́дны (чаму);

посту́пок, несогла́сный с обстоя́тельствами учы́нак, нязго́дны з акалі́чнасцямі (неадпаве́дны акалі́чнасцям);

2. (нестройный — о звуках) нязла́джаны;

несогла́сное пе́ние нязла́джаны спеў (нязла́джанае спява́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гераі́чны

(гр. heroikos)

1) здольны на подзвіг (напр. г. народ);

2) звязаны з праяўленнем геройства (напр. г. учынак);

3) крайні, які патрабуе надзвычайнага напружання (напр. г-ыя намаганні);

4) які мае адносіны да герояў старажытнасці (напр. г. эпас).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акт

(лац. actus)

1) аднаразовае праяўленне якой-н. дзейнасці, учынак, падзея (напр. тэрарыстычны а.);

2) афіцыйны дакумент, які пацвярджае што-н. (напр. заканадаўчы а., а. экспертызы);

3) закончаная частка драматычнага твора, спектакля (напр. другі а. п’есы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ні́зкі, -ая, -ае; ні́жэйшы.

1. Малы па вышыні, які знаходзіцца на невялікай вышыні ад зямлі.

Нізкае дрэва.

Н. плот.

Ляцець нізка (прысл.).

2. Які не дасягнуў звычайнай сярэдняй нормы, пэўнага ўзроўню.

Н. ціск.

Нізкая тэмпература.

3. Дрэнны па якасці або наогул дрэнны.

Нізкая якасць драўніны.

4. перан. Подлы, ганебны.

Н. учынак.

Так рабіць нізка (у знач. вык.).

5. У 18 — пачатку 19 ст. пра стыль мовы: звычайны, просты, не прыняты ў літаратуры.

6. Невялікай вышыні (пра гукі, голас і пад.).

Н. бас.

Н. голас.

Спяваць нізка (прысл.).

|| памянш.-ласк. ні́зенькі, -ая, -ае (да 1 знач.).

|| наз. ні́засць, -і, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́трасць ж

1. Schláuheit f -, -en, List f -, -en;

2. разм (учынак, прыём) Trick m -s, -s;

вае́нная хі́трасць Kríegslist f;

◊ пайсці́ на хі́трасць zu éinem Trick gréifen*;

невялі́кая хі́трасць (das ist) kein Kúnststück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uczynek, ~ku

uczyn|ek

м. учынак;

dobry ~ek — добры ўчынак;

schwytać (złapać) na gorącym ~ku — злавіць на месцы злачынства; злавіць па гарачых слядах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)