balcony

[ˈbælkəni]

n., pl. -nies

балько́н -у m. (у до́ме, у тэа́тры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stámmsitz

m -es, -e

1) ста́лае [пастая́ннае] месцазнахо́джанне

2) пастая́ннае ме́сца (у тэатры і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праске́ній

(гр. proskenion = месца перад сцэнай)

1) драўляны фасад скены або дэкаратыўная сцяна перад ёй у старажытнагрэчаскім тэатры;

2) каменная прыбудова да скены ў тэатры эпохі элінізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дза́ні

(іт. zanni = блазен)

вобраз слугі ў італьянскім тэатры камедыі масак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэатралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Прыстасаваць (прыстасоўваць) для тэатра, для паказу ў тэатры. Тэатралізаваць раман. □ Ігнат Буйніцкі з яго Першай Беларускай групай пачынае вывучаць, прапагандаваць народны танец, аднак амаль не апрацоўвае яго і не тэатралізуе. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́джэнт

(англ. pageant)

перасоўная сцэна ў выглядзе вялікай павозкі ў сярэдневяковым тэатры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этуа́ль

(фр. étoile = зорка)

уст. модная спявачка ў заходнееўрапейскім тэатры лёгкага жанру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stellar [ˈstelə] adj.

1. fml зо́ркавы;

stellar light святло́ зо́рак

2. infml выбі́тны, знакамі́ты;

a stellar role ро́ля для зо́ркі (у тэатры, кіно)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arena [əˈri:nə] n.

1. арэ́на; кру́глая сцэ́на (у цырку, тэатры і да т.п.)

2. арэ́на; по́ле дзе́йнасці;

the international/political arena міжнаро́дная/паліты́чная арэ́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэпертуа́р, -у, м.

1. Сукупнасць п’ес, музычных і іншых твораў, якія ідуць у тэатры, у кіно, выконваюцца ў канцэртных залах, на эстрадзе, у цырку.

Песенны р. канцэрта.

Небагаты р. слоў.

2. Сукупнасць тэатральных роляў, музычных твораў якія выконваюцца кім-н.

Р. дэкламатара.

У сваім рэпертуары хто-н. (таксама перан.: як уласціва каму-н., як заўсёды робіць хто-н.; іран.).

|| прым. рэпертуа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)