potter​2 [ˈpɒtə] v. BrE бязмэ́тна сно́ўдацца, сланя́цца, бадзя́цца;

potter away one’s time ма́рна тра́ціць час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fritter​2 [ˈfrɪtə] v. : fritter away ма́рна тра́ціць, растра́чваць на дро́бязі (грошы, час і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dawdle [ˈdɔ:dl] v. мару́дзіць; гультаява́ць;

dawd le away one’s time ма́рна ба́віць/тра́ціць час; марнава́ць час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przedawniać się

незак. траціць моц за даўнасцю год

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpaczać

незак. траціць надзею; упадаць у роспач (адчай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

губі́ць, гублю́, гу́біш, гу́біць; незак., каго-што.

1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.

Г. лес.

2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.

Г. звяроў.

3. перан. Марна, дарэмна траціць (час, сродкі, сілы і пад.).

Г. лепшыя гады.

|| зак. пагубі́ць, -гублю́, -гу́біш, -гу́біць; -гу́блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Транжы́р ’той, хто неразумна, марна траціць грошы, маёмасць’ (ТСБМ), сюды ж транжы́рыць ’траціць, мантачыць’ (ТСБМ, Бяльк.). З рус. транжи́р ’тс’, якое з франц. trancheur ’той, які рэжа’ < trancher ’рэзаць, рубаць’ праз нова-в.-ням. transchieren ’рэзаць, разрэзваць’ (Фасмер, 4, 94). Паводле Вінаградава (Этимология–1966, 122–125) і Дабрадомава (Этимология–1986–1987, 194–200), рускія словы — у выніку трансфармацыі франц. étranger, étrangère ’іншаземны, чужы’ ў дзеяслоў з пераасэнсаваннем зыходнага значэння ў ’траціць за мяжой, растрачваць грошы, маёмасць упустую’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

veráasen

vt

1) засме́чваць

2) тра́ціць (грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Марнатра́вец, марнатра́ўны ’хто неразумна траціць грошы, маёмасць’ (іўеў., беласт., Сл. ПЗБ), астрав. марнатра́ўніца ’гаспадыня, якая марна траціць прадукты’ (там жа), (перан.) ’гарэза, свавольнік’ (свісл., Сцяшк. Сл.), паўд.-усх. марнатра́ў, малнатра́ў ’марнатравец’, ст.-бел. марнотравца ’растратчык’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. marnotrawca ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарсцве́ць

1. (пра хлеб) hart [trócken] wérden;

2. перан (траціць чуласць) hart [hártherzig, gefühllos] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)