то́нкасць ж.

1. в разн. знач. то́нкость;

2. то́нкость, утончённость, изы́сканность;

1, 2 см. то́нкі;

3. (подробность) то́нкость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тонка... (а таксама танка...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тонкі», напрыклад: тонкапрадзенне, тонкасуконны, тонкаслаёвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

koneser

м. [тонкі] знаўца;

koneser sztuki — тонкі знаўца мастацтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сцёклытонкі, худы’ (ТС), сцёклісты, сцеклі́стытонкі, высокі’ (ТС, Арх. Вяр.). Параўн. укр. дыял. сте́клийтонкі і высокі (пра расліну, што вырасла ў цяньку)’, стекли́стий ’высокі, тонкі (пра дрэва)’, рус. оте́коватый ’танкаваты, слабы (пра жыта)’, польск. спец. ciekoł ’верхавінны леташні выростак на маладых соснах; каш. vëcekli ’высокі, шчуплы, тонкі, худы (пра чалавека і жывёлу)’. Вытворныя ад прасл. *tekti ў спецыфічным значэнні ’імкнуцца, падымацца ўверх’, параўн. *gъnati (гл. гнаць) і го́нкі ’высокі’, гл. Варбат, Этим. иссл. 6, 1996, 13; гл. сцякаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падга́лытонкі, з падцягнутым жыватом (пра жывёлу)’ (Янк. 3.), ’тонкі’ (Сл. ПЗБ), ’прамы, высокі’ (Мат. Гом.), падга́лісты ’з доўгімі нагамі, цыбаты; высокі, тонкі (пра дрэвы, расліны)’ (ТСБМ), ’тонкі, высокі з суччам наверсе’ (ТС, Некр.). Ад galъ (параўн. рус. дыял. га́лый ’голы, бязлесны’, прога́лина ’голае месца ў лесе’, а таксама польск. Podhale, podhalskiБрукнер, 133), звязанага чаргаваннем галосных з golъ ’голы’. Гл. Трубачоў, ЭССЯ, 6, 96.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варсі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Валасок ворсу.

2. Тонкі валасок на паверхні раслінных і жывёльных арганізмаў.

3. Мікраскапічны выраст на слізістай абалонцы тонкіх кішак, праз які ўсмоктваюцца пажыўныя рэчывы (спец.).

|| прым. варсі́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

squirt1 [skwɜ:t] n.

1. сла́бы, то́нкі струме́ньчык

2. шпрыц; спрынцо́ўка

3. infml наха́бнік, вы́скачка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wispy [ˈwɪspi] adj.

1. то́нкі як ды́мка;

wispy clouds лёгкія абло́кі

2. рэ́дкі (пра валасы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skinny

[ˈskɪni]

adj.

ве́льмі то́нкі, ве́льмі худы́, ску́ра ды ко́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

superfine

[ˈsu:pərfaɪn]

adj.

1) ве́льмі то́нкі, даліка́тны

2) найвышэ́йшай я́касьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)