ледзяні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.

1. Замарожваць, ператвараць у лёд.

2. Пранізваць холадам.

Мароз л. цела.

Страх л. сэрца (перан.).

|| зак. зледзяні́ць, -ю́, -і́ш, -і́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цвёрдакаме́нны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі цвёрды. Цвёрдакаменная парода. // перан. Непахісны, стойкі. Цвёрдакаменны характар. // перан. Якога нельга расчуліць, разжаліць (пра сэрца). Цвёрдакаменнае сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атлусце́нне н Verféttung f -;

атлусце́нне сэ́рца мед Hérzverfettung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

*Му́жаскае сэ́рца, стол. му́жэское сэ́рцэ ’лілея кучаравістая, Lilium margaton L.’ (Бейл.). Названа паводле формы ліста.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sadden [ˈsædn] v. fml засмуча́ць; засмуча́цца; смуткава́ць, марко́ціцца;

a heart saddened with disappointment сэ́рца, зму́чанае расчарава́ннямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

склеро́зны мед. склеро́зный;

с. працэ́с — склеро́зный проце́сс;

~нае сэ́рца — склеро́зное се́рдце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эндака́рд, эндака́рдый

(ад энда- + гр. kardia = сэрца)

слой эпітэлію, які высцілае ўнутры поласць сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

накіпе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ць; зак.

1. Сабрацца, асесці (пра накіп).

2. перан. Сабрацца ў сэрцы, душы, перапоўніць сэрца, душу (пра гнеў, крыўду).

На душы накіпела (безас.).

|| незак. накіпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́слухаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Праслухаць да канца.

В. скаргу.

В. сімфонію.

2. Даследаваць на слых.

В. работу сэрца.

|| незак. выслу́хваць, -аю, -аеш, -ае і выслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бале́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак.

1. Выклікаць адчуванне болю.

Сэрца баліць.

Баліць (безас.) пад лыжачкай.

Душа баліць (перан.).

2. перан. Хваляваць, турбаваць.

Шчыраму сэрцу і чужая болька баліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)