шумлі́вы¹, -ая, -ае.

1. Схільны шумець, утвараць шум¹ (у 1 знач.).

Шумлівыя дзеці.

2. Які суправаджаецца шумам, ажыўленнем, напоўнены шумам¹.

Шумлівая гульня.

Шумлівая вуліца.

|| наз. шумлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зламо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Схільны злосна, з’едліва гаварыць пра каго‑, што‑н. Зламоўны стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злоязы́чны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Схільны да злых нагавораў, рэзка адмоўнай ацэнкі каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анархі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да анархізму, анархіі.

2. Схільны да анархіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снабі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Схільны да снабізму, які адрозніваецца снабізмам. // Характэрны для сноба. Снабісцкія густы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

séefest

a не схі́льны да марско́й хваро́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

genéigt

a

1) схі́льны, настро́ены

2) нахі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

grüblerisch

a схі́льны да до́ўгіх разважа́нняў; летуце́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

subject to

а) пад ула́дай, уплы́вам

б) схі́льны да

subject to colds — схі́льны да засту́ды

в) зале́жны ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ruminative

[ˈru:mɪnətɪv]

adj.

сузіра́льны; схі́льны да ро́здуму, разду́млівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)