Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
інтэрна́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інтэрната. Інтэрнацкі пакой. Інтэрнацкі сход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курулта́й, ‑я, м.
З’езд, агульны сход у некаторых мангольскіх і цюркскіх народаў.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прафсаю́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прафсаюза. Прафсаюзны білет. Прафсаюзны сход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стопрацэ́нтнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць стопрацэнтнага (у 2 знач.). Стопрацэнтнасць яўкі на сход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Versámmlung
f -, -en сход; вайск. канцэнтра́цыя, збор
éine ~ (áb)hálten* — право́дзіць сход
in [auf] der ~ spréchen* — выступа́ць на схо́дзе
éine órdentliche [áußerordentliche] ~ — чарго́вы [нечарго́вы, надзвыча́йны] сход
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
партакты́ў, ‑тыву, м.
Партыйны актыў — актыў партыйнай арганізацыі. Сход мясцовага партактыву.//Сход актыву партыйнай арганізацыі. Абмеркаваць кандыдатуру на партактыве. □ — Ну, не! Дэталі будуць, падрабязнасці. .. [Шарупіч] і перад воінамі выступаў і на партактыве. Кажуць, вельмі цікава.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сойм ‘сейм’ (Байк. і Некр., Гарэц., Др.-Падб.), ‘збор, з’езд’ (Ласт.), со́йма ‘зборышча’: пʼяная сойма (слуц., А. Кулакоўскі), ст.-бел.соимъ, старое съемъ ‘сход прадстаўнікоў шляхты ў Рэчы Паспалітай’, ‘змова’ (?): почалъ с нѣмъци соимы чинити (Віленскі летапіс XV–XVI стст.), соймік ‘сход прадстаўнікоў шляхты ВКЛ’. Укр.сойм ‘сейм’, со́йма ‘натоўп’, рус.дыял.сойм ‘сялянскі сход’, сойма, суйм, суём ‘тс; натоўп; бойка’. З прыстаўкі *съ‑ і кораня *jьm‑ ад *jęti ‘браць’ (Фасмер, 3, 707). Аднак з улікам польск.sejm ‘сход’, ст.-польск.sjem ‘тс’, славен.sȅjem ‘рынак, кірмаш’, серб.-харв.sajȁm ‘тс’ магчыма рэканструяваць прасл.*sъjьmъ ‘сход, збор’, аддзеяслоўны назоўнік, паводле Ластоўскага, ад сыймацца ‘падыймацца’ (Ласт.), параўн. ст.-бел.съимуть на Вельи, вышеи Ковна двѣ мили (Летапіс Аўрамкі XV ст., гл. Карскі 2-3, 373). Інакш Сной (Бязлай, 3, 224), які выводзіць славенскае і сербскахарвацкае словы з *sъnьmъ ‘тс’. Гл. сейм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
калёквіум, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення іх ведаў; род экзамену.
Правесці к.
2. Навуковы сход, семінар з абмеркаваннем дакладаў на пэўную тэму.
К. вірусолагаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)