rank​1 [ræŋk] n.

1. стано́вішча, ста́тус

2. зва́нне; чын; паса́да;

He was stripped of his rank. Яго пазбавілі звання.

3. pl. the ranks радавы́я;

rise from the ranks прайсці́ шлях ад радаво́га да афіцэ́ра

4. шарэ́нга;

join the ranks уступі́ць у строй

5. рад, шэ́раг;

the ranks of unemployed рады́ беспрацо́ўных

♦

break ranks пару́шыць строй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Паўстро́й ’лес другога гатунку’ (жытк., Мат. Гом.). Да паў- і строй, якое (з’яўляючыся прафесійным словам) паходзіць з рус. строить ’будаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

1. Стаць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіцца да левага фланга.

2. Разм. Далучыцца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ший

1. прил., в разн. знач. пе́шы;

пе́ший строй пе́шы строй;

2. сущ. пе́шы, -шага м.;

◊

пе́ший ко́нному не това́рищ погов. пе́шы ко́ннаму не тава́рыш;

пе́шим хо́дом пяшко́м, пехато́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

array

[əˈreɪ]

1.

n.

1) строй -ю m.

battle array — баявы́ строй

2) пака́з -у m., выста́ва, кале́кцыя f.; збор -у m.

an array of wedding gifts — збор вясе́льных падару́нкаў

3) убра́ньне n., строй для ўрачы́стае наго́ды

bridal array — убра́ньне маладу́хі

4) Comput. масі́ў -ву m.

2.

v.t.

1) выстро́йваць, ста́віць стро́ем (жаўне́раў)

2) прыстро́йваць; апрана́ць, убіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ślubny

шлюбны;

strój ślubny — шлюбны ўбор; вясельны строй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разамкнёны, разамкну́ты

1. эл. (раз’яднаны) áusgeschaltet, getrénnt;

2. вайск.:

разамкнёны строй geöffnete Front

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

постро́иться

1. (построить себе дом и т. п.) пабудава́цца;

2. (стать в строй) пастро́іцца; пашыхтава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да готыкі. Гатычная архітэктура. // Уласцівы готыцы; выкананы ў стылі готыкі. Гатычны замак. □ Вулкі, завулкі — старая Рыза. Гатычных дахаў спічасты строй. А. Вольскі.

•••

Гатычны шрыфт гл. шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Архалу́к ’лёгкі кафтан’ (Грыг.). З рускай, дзе ў пач. XIX ст. з цюркскай; па фанетычных матывах, паводле Дзмітрыева, Строй, 522, — з азербайджанскай. Шанскі, 1, А, 152; Фасмер, 1, 90.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)