рэзе́кцыя

(лац. resectio = зразанне)

аперацыя выдалення часткі органа (страўніка, кішак, сустава) пры яго захворванні або пашкоджанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wrzód, ~odu

wrz|ód

м. нарыў, скула; язва;

~ód żołądka мед. язва страўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гастралгі́я

(ад гастра- + гр. algos = боль)

схваткападобныя болі ў вобласці страўніка галоўным чынам пры яго захворваннях, неўрозах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спа́зма, ‑ы, ж.

Сутаргавае скарачэнне мышцаў (горла, страўніка і інш.). Міша адчуваў, як у яго, нібы перад плачам, спазма сціскае горла. Карпюк. Потым вочы Цулукідзе ажылі, і твар яго скрывіла спазма болю. Мележ. // Прыпадак такой сутаргі. Мы спачувалі ёй, суцяшалі, як маглі, а яна [ўдава] ў слязах, заікаючыся ў спазмах, нешта прамовіла пам... Пестрак.

[Грэч. spasma — сутарга, сцягванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастры́т

(н.-лац. gastritis, ад гр. gaster, -tros = страўнік)

запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка (востры г., хранічны г.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сце́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. сцяна.

2. Бок якога-н. пустога прадмета; абалонка якога-н. унутранага органа, поласці.

С. шафы.

С. страўніка.

3. перан. Шчыльны, самкнуты рад байцоў у кулачнай бойцы.

С. кінулася на сценку.

4. Прадмет мэблі ў выглядзе шырокай на ўсю сцяну шафы са шматлікімі секцыямі разнастайнага прызначэння (разм.).

Старамодная с.

◊

Паставіць да сценкі (разм.) — расстраляць.

Прыперці да сценкі каго (разм.) — сілай прымусіць зрабіць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozstrój, ~oju

rozstr|ój

м. расстройства;

~ój nerwowy — расстройства нерваў;

~ój żołądka — расстройства страўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpust, ~u

м.

1. тэх. паз, фальц;

2. анат. прываротнік;

wpust żołądka — прываротнік страўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прамыва́нне н.

1. Wáschen n -s; тэх. Wäsche f -;

перан. прамыва́нне мазго́ў Gehírnwäsche f;

2. мед. Spülung f -;

прамыва́нне стра́ўніка Mágenspülung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перыста́льтыка

(гр. ptristaltikos = які ахоплівае, сціскае)

хвалепадобнае рытмічнае сцісканне сценак полых органаў — стрававода, страўніка, кішак у чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)