mend2 [mend] v.
1. BrE рамантава́ць, пра́віць
2. зашыва́ць дзі́рку (на адзенні); цырава́ць
3. BrE, dated папраўля́цца, ачу́ньваць (пасля хваробы)
4. канча́ць сва́рку, выпраўля́ць сітуа́цыю
♦
mend (one’s) fences стара́цца паміры́цца, пале́пшыць адно́сіны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
oar
[ɔr]
1.
n.
вясло́ n.
to rest on one’s oars — пераста́ць працава́ць або́ стара́цца; спачы́ць на ла́ўрах
2.
v.
веслава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вярбо́ўка ’набор, наём, прыцягванне добраахвотнікаў у якую-небудзь арганізацыю’. Бел. лексема ўтворана ад дзеяслова вербаваць, які (таксама як і рус. вербовать) быў запазычаны з польск. werbować ’набіраць у войска’; ’старацца знайсці сабе аднадумцаў, добраахвотнікаў’ < ням. werben ’набіраць рэкрутаў’ (Фасмер, 1, 294; Шанскі, 1, В, 56; Брукнер, 608). Гл. вербаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Geschírr
n -(e)s, -e
1) по́суд
2) збру́я, абро́ць
◊ sich ins ~ wérfen* [légen] — го́рача ўзя́цца за спра́ву; стара́цца, заві- ха́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
attempt
[əˈtempt]
1.
v.t.
1) прабава́ць; намага́цца, стара́цца; сі́ліцца
to attempt to get better marks — стара́цца атрыма́ць ле́пшыя адзна́кі
2) рабі́ць зама́х
to make an attempt on somebody’s life — рабі́ць зама́х на не́чае жыцьцё
2.
n.
1) спро́ба f.; намага́ньне n.
2) зама́х -у m.
•
- make an attempt
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wysilać się
wysila|ć się
незак. намагацца, сіліцца; напружвацца; старацца;
~ć się na uśmiech — намагацца усміхнуцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
endeavo(u)r
[ɪnˈdevər]
1.
v.
спрабава́ць; шчы́ра стара́цца, намага́цца; сі́ліцца
2.
n.
спро́ба f., стара́ньне n., вы́сілак -ку m., намага́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
надрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да надарвацца (у 1 знач.).
2. перан. Рабіць што‑н. праз меру; старацца з усіх сіл. На рабоце.. [Антон] не надрываўся, са станцыі прыходзіў рана. Ракітны. // Крычаць з усіх сіл. Ля тэлефоннага апарата надрываўся карэктар. Мехаў. // Гучаць з вялікай сілай. Над гарадком гула, надрывалася сірэна супроцьпаветранай трывогі. Лынькоў.
3. Зал. да надрываць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. з інф. Сіліцца, старацца што‑н. зрабіць. Дзіця намагалася сесці і зноў падала. Гроднеў. Віцька намагаўся нешта сказаць, ды ўсё не мог. Пянкрат.
2. Дамагацца выканання, ажыццяўлення чаго‑н., настойваць на чым‑н. — Не, ты мне ўсё-такі скажы, — намагаўся Шыпулька. — Прызнайся, а то я збягу з гэтага будаўніцтва: каго ты любіш? Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ру́піцца, ‑плюся, ‑пішся, ‑піцца; незак.
1. Старацца, клапаціцца, непакоіцца аб кім‑, чым‑н. Старанная дзяўчына, якая ведала і любіла сваю работу, рупілася аб калгасе, заўсёды была патрабавальнаю. Дуброўскі. Можа ў вас якая адрынка ёсць? — спытаў Андрэй, заўважыўшы, аб чым рупіцца гаспадар. Кулакоўскі.
2. Хацецца. Ім [бабулям] не сядзіцца доўга ў цяньку — Усё ім за варотцы выйсці рупіцца. Свірка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)