unchanged [ʌnˈtʃeɪndʒd] adj. нязме́нны;

The position is unchanged. Становішча не змянілася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

затрудни́тельный цяжкава́ты; (трудный) ця́жкі;

затрудни́тельное де́ло ця́жкая спра́ва;

затрудни́тельное положе́ние ця́жкае стано́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

неблагополу́чие ср. дрэ́ннае стано́вішча; (несчастье) няшча́сце, -ця ср.; (неудача) няўда́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

астраля́бія, -і, мн. -і, -бій, ж.

Астранамічны і геадэзічны вугламерны інструмент, які выкарыстоўваўся раней для вызначэння становішча нябесных цел, пры здымцы планаў мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стабілізава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зу́ецца; зак. і незак.

Дайсці (даходзіць) да ўстойлівага становішча.

Курсы валют стабілізаваліся.

|| наз. стабіліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Nótstand

m -(e)s бяда́, бядо́тнае стано́вішча

nationáler ~ — бядо́тнае стано́вішча краі́ны

den ~ im Lánde verhängen — аб’яві́ць [уве́сці] надзвыча́йнае стано́вішча ў краі́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

обстано́вка ж., мн. нет

1. (мебель) абсталява́нне, -ння ср.;

2. (обстоятельства) абста́віны, род. абста́він ед. нет; (положение) стано́вішча, -шча ср.;

обстано́вка на фро́нте воен. стано́вішча на фро́нце;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дэстабіліза́цыя, ‑і, ж.

Парушэнне раўнавагі, стварэнне няўстойлівага становішча.

[Ад лац. de... — адмена і stabilis — устойлівы, пастаянны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́кавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непрыемны, складаны. Пікавае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматы́зм, ‑у, м.

1. Напружанасць дзеяння, становішча, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы. У п’есе многа драматызму. Драматызм апавядання. Драматызм вобраза.

2. Напружанасць, складанасць чаго‑н. Драматызм становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)