гелія-

(гр. helios = Сонца)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «сонца», «сонечны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

salamander [ˈsæləmændə] n.

1. zool. салама́ндра

2. myth. салама́ндра

3. ама́тар со́нца і гарачыні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Летняя паркавая або садовая пабудова для адпачынку; сховішча ад дажджу і сонца.

|| прым. альта́нкавы, -ая, -ае і альта́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).

Зімой світае позна.

2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).

Пасля ночы світае дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задыя́к, -а, м. (спец.).

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прым. задыяка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́скаліць (БРС, Нас., Бяльк., Касп., Шат.), вы́скаліцца ’ярка засвяціць (пра сонца)’ (Шатал.). Гл. скаліць. Адносна другога значэння параўн. укр. ви́скалитися ’з’явіцца, засвяціць (аб сонцы)’ і рус. смал. вы́скаліло безасаб. ’праглянула сонца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sónnenaufgang

m -(e)s узыхо́д со́нца, зо́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónnenlauf

m -(e)s астр. шлях Со́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónnenschirm

m -s, -e парасо́н ад со́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónnenschutz

m -(e)s засцяро́га ад со́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)