вяршы́ня, ‑і,
1. Самы высокі пункт, верхняя частка чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вяршы́ня, ‑і,
1. Самы высокі пункт, верхняя частка чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зені́т
у зені́це
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сма́глы, ‑ая, ‑ае.
Перасохлы, сасмаглы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zenit, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кату́рны, ‑аў;
Від абутку з высокай падэшвай, які надзяваўся трагічнымі акцёрамі старажытнага грэчаскага і рыжскага тэатраў для надання фігуры велічнасці.
[Грэч. kóthornoi.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́тапіс, ‑у,
Пагадовы запіс гістарычных падзей у старажытныя часы; кніга з такімі запісамі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
avenue
1) авэню́, праспэ́кт -у
2) але́я
3) шлях -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Zenít
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АБРА́МЕНКА Дзмітрый Кузьміч
(22.7.1910,
поўны кавалер ордэна
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)