ГІПЕРЗАРА́Д,
характарыстыка элементарных часціц, роўная падвоенаму сярэдняму эл. зараду часціцы ў ізатапічным мультыплеце (гл. Ізатапічная інварыянтнасць). Адрозніваюць моцны і слабы гіперзарад.
Моцны гіперзарад вызначаецца алг. сумай усіх унутраных квантавых лікаў часціцы і выкарыстоўваецца для апісання прыблізнай ізатапічнай інварыянтнасці адронаў. У розных рэакцыях элементарных часціц моцны гіперзарад амаль што захоўваецца, парушэнні яго захавання звязаны з уплывам электрамагнітнага ўзаемадзеяння. Слабы гіперзарад вызначае інтэнсіўнасць электраслабага ўзаемадзеяння элементарных ферміёнаў з нейтральным прамежкавым базонам і з’яўляецца крыніцай поля гэтага базона. Значэнні слабага гіперзарада, атрыманыя эксперыментальна, пакуль што не паддаюцца тлумачэнню. Напр., левыя нейтрына і электрон маюць слабы гіперзарад, роўны -1/2, правы электрон -1, левыя u- і d-кваркі + 1/6, правыя u- і (d-кваркі -2/3 і -1/3 адпаведна (гл. Кваркі).
І.С.Сацункевіч.
т. 5, с. 256
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
субты́льны
(лац. subtilis)
1) кволы, слабы;
2) далікатны (аб чалавеку).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
słabizna
ж.
1. разм. слабае месца, слабы бок;
2. слабы твор;
3. уст. пахвіна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
*Млі́чавы, млічо́ві ’які млее, убачыўшы кроў’, ’слабы, невынослівы’ (Нікан.). Да польск. mdleć ’слабець’, mdły ’слабы, бяссільны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нясто́йкі, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якому не ўласціва стойкасць; нетрывалы, слабы. Нястойкія духі.
2. перан. Які лёгка паддаецца чужому ўплыву. Нястойкі чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
frail
[freɪl]
adj.
1) кво́лы, слабы́ (напр. па́мяць)
2) ло́мкі, кро́хкі
3) мара́льна слабы́, няўсто́йлівы, слабахара́ктарны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
powerless
[ˈpђʊərləs]
adj.
бясьсі́льны, слабы́; бездапамо́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
weakminded
[,wi:kˈmaɪndɪd]
adj.
слабы́ на ро́зум
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
папра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што.
1. Спрасці ўсё, многае. [Жанкі:] — А што тая Сымоніха з ільном зробіць! Калі яна яго папрадзе? Чарнышэвіч.
2. чаго і без дап. Прасці некаторы час. Бабка Наста ўздыхнула. — Чаму ж, можна і папрасці. Колас. [Настасся:] — Ой, Андрэй! Хоць бы лёну добрага папрасці... У нас жа такі малы, такі кароценькі, а слабы-слабы... Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
infirm [ɪnˈfɜ:m] adj.
1. няду́жы, сла́бы; кво́лы, ляда́шчы
2. няцвёрды;
infirm of purpose нерашу́чы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)