жардынье́рка

(фр. jardiniére, ад jardin = сад)

прыгожа аформленая карзінка або скрынка для вырошчвання пакаёвых кветак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

karton, ~u

м.

1. кардон;

2. кардонная каробка (скрынка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каўчэ́г, ‑а, м.

1. Судна, у якім, згодна з біблейскім паданнем, выратаваўся ад «сусветнага патопу» Ной з сям’ёй і жывёлай.

2. У праваслаўнай царкве — скрынка для захоўвання асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да скрынка.

2. Шкатулка. Я вырэзваў з дрэва пеналы, скрыначкі, пакрываў іх лакам, пасля чаго наводзіў прыгажосць разьбой. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

carton

[ˈkɑ:rtən]

n.

1) кардо́н -у m.

2) кардо́нка f. (кардо́нная скры́нка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

jewel box, jewel case

шкату́лка для біжутэ́рыі; скры́нка на ювэлі́рныя вы́рабы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

soapbox [ˈsəʊpbɒks] n.

1. скры́нка для мы́ла

2. infml імправізава́ная трыбу́на;

a soapbox orator ву́лічны ара́тар (які стаіць на скрынцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

духо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.

Жалезная скрынка (звычайна ўстаўленая ў пліту), у якой гатуюць ежу з дапамогай нагрэтага паветра. У духоўцы .. пяклося прыгатаванае па ўсіх правілах пячэнне. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ладу́нка, ладу́нкі ’род патранташа ў кавалерыстаў’, ’сумка для пораху, шроту ў паляўнічых’, ’набой для стрэльбы; трубачка ў форме гільзы з порахам і шротам для аднаго зараду’ (ТСБМ, Мядзв.), ’сумка’ (паўд.-усх., КЭС), ладу́нка, ладу́нык ’скрынка для пістонаў’ (Бяльк.). Ст.-бел. ладунокъ, ледунокъ, лядунокъ ’набой’ (XVI ст.) запазычаны са ст.-польск. ładunek, ładunek ’тс’. Форма жан. р. пад уплывам сумка, торба, скрынка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Scháchtel

f -, -n скры́нка, кардо́нка, па́чак

◊ álte ~ — разм. стара́я карга́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)