ду́дка в разн. знач. ду́дка, -кі ж.;

◊

пляса́ть под чью́-л. ду́дку скака́ць пад чыю́-не́будзь ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spadochron, ~u

м. парашут;

skakać ze ~em — скакаць з парашутам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wywijać

незак.

1. размахваць, махаць;

2. скакаць; вытанцоўваць;

3. разгортваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hoop [hu:p] n.

1. во́бад, абру́ч

2. абру́ч (цацка);

go/jump through (the) hoop(s) скака́ць праз абру́ч (пра жывёл у цырку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parachute​2 [ˈpærəʃu:t] v.

1. скака́ць з парашу́там

2. скі́дваць з парашу́там;

Planes parachuted food. Прадукты былі скінуты з самалёта на парашуце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гайда́чыць ’марнатравіць, транжырыць’ (Юрч.). Відавочна, ад гайда́к ’від танца’. Першапачатковае значэнне ’танцаваць, скакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скачы́ха ‘блыха’ (ТСБМ, Нар. словатв.). Да скакаць, скочыць з суф. ‑ых(а). Параўн. скакуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hüpfen

vi (h, s)

1) скака́ць, падско́кваць

2) калаці́цца (пра сэрца)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́чка печ, род. пе́чы ж.; (голландка) гру́бка, -кі ж.; пе́чка, -кі ж.;

◊

танцева́ть от пе́чки скака́ць ад пе́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skakanka

skakank|a

ж. скакалка;

skakać przez ~ę — скакаць праз скакалку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)