versáuen

vt разм.

1) запля́каць

2) сапсава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

расхваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., што.

Разм.

1. Сапсаваць хвастаннем, размачаліць. Расхвастаць пугу.

2. Разбіць, раскалаціць. Джвучка, апрануўшыся, ссоўваў у качарэжнік аскалёпкі: — Такую пасудзіну расхвастаў... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантра́кт, ‑а, М ‑кце, м.

Дагавор, пагадненне, заключанае двума бакамі з узаемнымі абавязацельствамі. Падпісаць кантракт. Сапсаваць кантракт. □ Кожныя дванаццаць гадоў [такароўцы] аднаўлялі кантракт, штогод плацілі акуратна арэнду. Бядуля.

[Ад лац. contractus — здзелка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Загартаваць больш, чым трэба, звыш нормы; сапсаваць празмернай загартоўкай. Перагартаваць сталь.

2. Адпусціўшы гарт, загартаваць нанава. Перагартаваць крохкае лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапсу́ць, ‑псую, ‑псуеш, ‑псуе; ‑псуём, ‑псуяце; зак., каго-што.

Тое, што і сапсаваць. Сапсуць паперы. □ Гэтая размова сапсула хлопцу ўсю радасць ад Ургі, Касюнькі і Алмы [сабакі і коней]. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zniszczyć

зак. знішчыць; зруйнаваць; разбурыць; сапсаваць; папсаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

расстро́ить сов.

1. (нарушить строй) расстро́іць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіць;

2. (причинить ущерб) разла́дзіць;

3. (помешать осуществлению) разла́дзіць;

4. (привести в болезненное состояние) сапсава́ць;

5. (огорчить) расхвалява́ць, сапсава́ць настро́й; засмуці́ць; см. расстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

засме́ціць, ‑смечу, ‑смеціш, ‑смеціць; зак., што.

Запоўніць, забрудзіць смеццем. Засмеціць двор. Засмеціць падлогу. // Вырасшы ў вялікай колькасці, заглушыць іншыя расліны (пра пустазелле). Пустазелле засмеціла пасевы. // Сапсаваць непатрэбнымі прымесямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́таптаць, ‑тапчу, ‑тапчаш, ‑тапча; зак., што.

1. Пралажыць хадзьбою; пратаптаць. Вытаптаць сцежку.

2. Топчучы, сапсаваць, знішчыць; стаптаць; здратаваць. Вытаптаць пасевы, грады. // Абмяць нагамі, абтаптаць. Вытаптаць снег вакол дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падга́дзіць разм

1. (сапсаваць) verpfúschen vt;

2. (нашкодзіць каму-н) j-m ein Bein stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)