fabric [ˈfæbrɪk] n.

1. ткані́на, матэ́рыя;

woolen/silk/cotton fabrics шарсцяны́я/шаўко́выя/баваўня́ныя ткані́ны

2. структу́ра, будо́ва (так сама перан.);

the fabric of society структу́ра грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

найвялі́кшы, ‑ая, ‑ае.

Самы вялікі. Найвялікшы поспех. Найвялікшая роля. □ Усё-такі найвялікшую радасць і задавальненне прыносіць сама праца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнале́тні, ‑яя, ‑яе.

Які дасягнуў паўналецця. [Лабыш:] Ну, бяры свае паперы: ты ўжо паўналетняя і павінна сама здымаць працэнты. Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прада, прыназ. з Т.

Тое, што і прад у спалучэнні прада мной (мною). Раптам — стаіць [дзяўчынка] прада мною сама. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэ́зацца, ‑рэжуся, ‑рэжашся, ‑рэжацца; зак.

Зарэзаць сябе (нажом, брытвай і пад.). А смерць — пачварная бабуля — Сама зарэжацца касой! Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распытваючы, знайсці патрэбную рэч, патрэбнага чалавека. Напытаць работу. □ Купіла хату.. [Годля] гады праз два пасля вайны, сама, казалі, напытала, сама старгавалася. Мележ. Па нядзелях.. [Раечка] хадзіла на Траецкі базар, мяняла свае залатыя кольцы ды браслеткі на муку і масла. Там яна напытала і акушэрку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апасты́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Вельмі надакучыць, апрыкраць; зрабіцца нямілым, невыносным. [Паўліна:] — Апастылела была за хваробу нават сама сабе. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СЦЫ,

назва рознаэтнічнага насельніцтва Белай Русі (жыхароў Полацкага, Віцебскага, Мсціслаўскага і часткова Мінскага ваяв. Рэчы Паспалітай, а таксама зах. Смаленшчыны, паўн. Чарнігаўшчыны, паўд. Пскоўшчыны), якая ўжывалася ў афіц. дакументах Рус. дзяржавы ў 17—18 ст. У 19 ст. беларусцамі называлі ўжо толькі беларусаў, а сама назва трансфармавалася ў этнонім «беларусы».

т. 2, с. 468

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адстра́т

(лац. adstratum = напластаванне)

моўныя з’явы ў мове карэннага насельніцтва, якія ўзніклі пад уплывам мовы прышэльцаў, а таксама сама мова прышэльцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Líebenswürdigkeit

f -, -en ласка́васць, ве́тлівасць, прыя́знасць

er ist die ~ selbst — ён сама́ ве́тлівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)