кашла́ты, -ая, -ае.

1. Пакрыты густой доўгай поўсцю ці валасамі; калматы.

К. сабака.

Кашлатыя валасы.

2. 3 густым веццем, шырокімі лапкамі; разгалісты.

Кашлатая елка.

|| наз. кашла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

húndemüde

a сто́млены [змо́раны] як саба́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

павы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Быць некаторы час. Сабака павыў і перастаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульдо́г, ‑а, м.

Сабака з вялікай тупой мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

[Англ. bulldog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Siberian [saɪˈbɪəriən] n., adj. сібіра́к; сібіра́чка; сібі́рскі;

a Siberian husky сібі́рская ла́йка (сабака)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

basset

[ˈbæsɪt]

n.

та́кса f. (саба́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

doggish

[ˈdɔgɪʃ]

adj.

як саба́ка, саба́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

куслі́вы разг. (о животных) злой; куса́чий;

к. саба́ка — зла́я соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ogar

м. ганчак (сабака)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wodołaz

м. сабака-вадалаз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)