вы́круціцца, -кручуся, -круцішся, -круціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), з чаго. Адкруціўшыся, выпасці.

Шруба выкруцілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і вывіхнуцца (разм.).

Выкруцілася рука ў плячы.

3. Спрытна выслізнуць, вызваліцца.

В. з рук праціўніка.

4. перан. Выйсці з цяжкага становішча.

В. з бяды.

|| незак. выкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беспамылко́вы, ‑ая, ‑ае.

Правільны, без памылак. Беспамылковы адказ, прагноз. □ З асалодай малюю гадзіну-другую, каб рука пастаянна мела беспамылковае адчуванне пластычнасці формы, лініі. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ру́чно ’з рук у рукі, асабіста’ (драгіч., З нар. сл.), ’уручную’ (ТС). Гл. рука.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руча́йка ’верацяно з наматанымі на яго ніткамі’; ’жменя лёну (валакна)’ (ТСБМ), ручэ́йка ’пачынак, пража на адно верацяно’ (бялын., Нар. сл.; лаг., Гіл.), ’скрутак ачышчанага валакна’ (маладз., Янк. Мат.). Магчыма, з першаснага значэння ’жменя’, ’рука’ развіліся астатнія. Да рука (гл.), параўн. балг. ръко́йка ’жменя калоссяў, якую можна захапіць адной рукой’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рука́цца ’вітацца, паціскаючы адзін аднаму руку’ (ТСБМ), руча́цца ’вітацца за руку’ (Касп.). Ад рука (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заняме́лы

1. (здранцвелы) erstrrt; bgestorben, gefühllos;

2. перан (маўклівы) stumm (geworden), der Sprche berubt;

заняме́лая рука́ ingeschlafene Hand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адсо́хнуць

1. (пра расліны) verdrren vi (s), vertrcknen vi (s);

у яго́ адсо́хла рука́ sine Hnd ist bgestorben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

свабо́дны в разн. знач. свобо́дный;

с. грамадзя́нін — свобо́дный граждани́н;

с. до́ступ — свобо́дный до́ступ;

с. ваго́н — свобо́дный ваго́н;

~ная рука́ — свобо́дная рука́;

с. вадаро́д — свобо́дный водоро́д;

~ныя радыка́лы — свобо́дные радика́лы;

~нае падзе́нне це́лафиз. свобо́дное паде́ние те́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

prawica

ж. 1. уст. правая рука;

2. паліт. правы лагер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Падру́чнік ’кніга, па якой вывучаюць які-н. прадмет’ (ТСБМ). Калька польск. podręcznik ’тс’. Далей да рука (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)