касси́ровать юр., сов. скасава́ць; несов. касава́ць, скасо́ўваць;

касси́ровать реше́ние суда́ касава́ць (скасава́ць) рашэ́нне суда́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Нарэ́ч’е ’мова, голас’: Нема нарэчʼя крыкнуць (ТС), рус. наречие ’слова; нараканне’, ст.-слав. нарѣчие ’прыгавор, рашэнне’. Да *rekti ’сказаць’, гл. рикнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыся́жны, -ая, -ае.

1. Які прыняў прысягу (уст.).

2. перан. Пастаянны, заўсёдны (разм., жарт.).

П. жартаўнік.

○

Суд прысяжных — суд з удзелам выбарных ад насельніцтва асоб, якія выносяць рашэнне аб вінаватасці або невінаватасці падсуднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

resolve​1 [rɪˈzɒlv] n. fml рашу́часць; рашэ́нне, наме́р;

make a resolve прыня́ць рашэ́нне;

His encouragement and support strengthened our resolve. Яго падбадзёрванне і падтрымка ўмацавалі нашу рашучасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

санкцыянава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -ава́ны; зак. і незак. і санкцыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (кніжн.).

Даць (даваць) санкцыю (у 1 знач.) на што-н.

С. чыё-н. рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беспрынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не выражае пэўных прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў. Беспрынцыповы чалавек. Беспрынцыповы падбор кадраў. Беспрынцыповае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак.

Разм. Адправіцца куды‑н., рушыць. Ёсць такое рашэнне: Алесю і Андрэю вырушыць у разведку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастанова, рашэнне, указ, рэзалюцыя

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

uchwalać

незак. вырашаць; прымаць рашэнне; прымаць; ухваляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uchwalić

зак. вырашыць; прыняць рашэнне; прыняць; ухваліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)