тапало́гія, -і, ж. (спец.).

Раздзел матэматыкі, прысвечаны вывучэнню найбольш агульных уласцівасцей геаметрычных фігур, якія не мяняюцца пры любых дэфармацыях.

|| прым. тапалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасало́гія, -і, ж.

Раздзел крыміналістыкі, які займаецца фіксацыяй і вывучэннем слядоў, пакінутых на месцы злачынства чалавекам, машынай і інш.

|| прым. трасалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які займаецца вывучэннем імхоў.

[Грэч. brýon — мох і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеазаало́гія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя жывёлы.

[Ад грэч. palaios — стражытны, zōon — жывёла і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протазаало́гія, ‑і, ж.

Раздзел заалогіі, прысвечаны вывучэнню прасцейшых арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расазна́ўства, ‑а, н.

Раздзел антрапалогіі, які вывучае чалавечыя расы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рынало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае хваробы носа.

[Грэч. rhis, rhinos — нос і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел астраноміі, прысвечаны апісанню паверхні Месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітабіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае жыццё раслін.

[Ад грэч. phytón — расліна, bios — жыццё і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Súre

f -, -n су́ра (раздзел Карана)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)