hodowla

ж.

1. гадоўля; развядзенне; гадаванне;

hodowla zwierząt — жывёлагадоўля;

hodowla ryb — рыбаводства;

hodowla koni rasowych — развядзенне пародзістых коней;

hodowla bakterii — культываванне бактэрый;

2. (жывёл) жывёлагадоўля;

3. плантацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГАШЫ́Ш,

наркотык, які атрымліваюць са смалы жаночага суквецця інд. канапель. Належыць да групы галюцынагенаў. Пры ўвядзенні ў арганізм чалавека выклікае парушэнні функцый ц. н. с., суправаджаецца галюцынацыямі і інш. змяненнямі псіхічнай дзейнасці. Выкарыстанне, захоўванне гашышу і развядзенне інд. канапель у большасці краін і на Беларусі забаронены.

т. 5, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кросбры́дзінг

(англ. crossbreeding, ад cross = скрыжоўванне + breeding = развядзенне)

разнавіднасць аўтбрыдзінгу, метад развядзення сельскагаспадарчых жывёл, пры якім скрыжоўваюцца жывёлы розных парод (параўн. інбрыдзінг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

breeding [ˈbri:dɪŋ] n.

1. жывёлагадо́ўля; развядзе́нне но́вых пале́пшаных паро́д/гату́нкаў;

the breeding of horses конегадо́ўля

2. размнажэ́нне; распло́джванне;

the breeding season сезо́н размнажэ́ння

3. выхава́нне;

a sign of good breeding прыкме́та до́брага выхава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інбры́дзінг

(англ. inbreeding, ад m = у, унутры + breeding = развядзенне)

скрыжоўванне жывёл або раслін, якія знаходзяцца ў блізкароднасных адносінах у межах адной папуляцыі арганізмаў (параўн. аўтбрыдзінг, кросбрыдзінг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АСТЭ́НДЭ

(Ostende),

горад на ПнЗ Бельгіі, у правінцыі Зах. Фландрыя. 69 тыс. ж. (1993). Трансп. вузел — канцавы пункт трансеўрапейскіх аўтадарог і чыг. магістраляў; важны порт на Паўночным м. (паромам звязаны з г. Дуўр, Вялікабрытанія). База рыбалавецкага флоту. Суднабудаванне і суднарамонт, хім., харч. прам-сць. Вытв-сць сетак і канатаў. Развядзенне вустрыц. Музеі. Буйны прыморскі кліматычны і бальнеалагічны курорт краіны.

т. 2, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

culture [ˈkʌltʃə] n.

1. культу́ра;

ancient culture старажы́тная культу́ра;

a consumer culture культу́ра спажыва́ння;

popular culture поп-культу́ра;

the Minister for Сulture міні́стр культу́ры

2. развядзе́нне (рыбы, вустрыц, вінаграднай лазы і да т.п.)

3. biol. культу́ра (бактэрый, клетак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

садо́ўніцтва, ‑а, н.

1. Занятак садоўніка; майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як галіна сельскай гаспадаркі. Даручылі мне людзі нашы крыху падвучыцца і ўзяць у калгасе садоўніцтва ў свае рукі. Скрыпка. // Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні і вырошчванні садоў. Ад уваходу пачынаецца жывапісная алея — выдатны ўзор дасягненняў нашага дэкаратыўнага садоўніцтва. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kultúr

f -, -en

1) культу́ра

ein Mensch mit [óhne] ~ — (не)культу́рны чалаве́к

2) с.-г. культу́ра; развядзе́нне, культывава́нне

téchnische ~en — тэхні́чныя культу́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэінтраду́кцыя

(ад рэ- + інтрадукцыя)

1) развядзенне раслін у мясцовасцях, дзе яны раней раслі, але затым зніклі, як правіла, па віне чалавека;

2) другасная або кожная наступная інтрадукцыя раслін, якія раней культываваліся.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)