manpower [ˈmænpaʊə] n. рабо́чыя, рабо́чая сі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хлебарэ́зка

‘рабочая, якая рэжа хлеб’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хлебарэ́зка хлебарэ́зкі
Р. хлебарэ́зкі хлебарэ́зак
Д. хлебарэ́зцы хлебарэ́зкам
В. хлебарэ́зку хлебарэ́зак
Т. хлебарэ́зкай
хлебарэ́зкаю		 хлебарэ́зкамі
М. хлебарэ́зцы хлебарэ́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабо́чий​II прил., в разн. знач. рабо́чы;

рабо́чий класс рабо́чы клас;

рабо́чее движе́ние рабо́чы рух;

рабо́чая гипо́теза рабо́чая гіпо́тэза;

рабо́чая си́ла эк. рабо́чая сі́ла;

◊

в рабо́чем поря́дке у рабо́чым пара́дку;

рабо́чие ру́ки рабо́чыя ру́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ял, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочая і вучэбная карабельная шлюпка, кароткая і шырокая, аднамачтавая, якая мае ад адной да трох пар вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

workforce [ˈwɜ:kfɔ:s] n. рабо́чая сі́ла; працо́ўныя рэсу́рсы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

labour force [ˈleɪbəˌfɔ:s] n. BrE рабо́тнікі, працаўнікі́, рабо́чая сі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рабо́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабо́чы рабо́чая рабо́чае рабо́чыя
Р. рабо́чага рабо́чай
рабо́чае		 рабо́чага рабо́чых
Д. рабо́чаму рабо́чай рабо́чаму рабо́чым
В. рабо́чы (неадуш.)
рабо́чага (адуш.)		 рабо́чую рабо́чае рабо́чыя (неадуш.)
рабо́чых (адуш.)
Т. рабо́чым рабо́чай
рабо́чаю		 рабо́чым рабо́чымі
М. рабо́чым рабо́чай рабо́чым рабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Кармі́льніца ’рабочая пчала’ (Анох.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́пасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Шырокі плоскі канец чаго-н.

Л. вясла.

2. Рабочая, плоскай формы частка суднавых колаў, грабных і паветраных вінтоў.

Л. кола турбіны.

|| прым. ло́пасцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяро́ўчына, ‑ы, ж.

Разм. Кусок, абрывак вяроўкі. Старая рабочая куртка была падпяразана вяроўчынай. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)