Ánhalt

m -(e)s, -

1) падста́ва; наго́да, прычы́на

2) перапы́нак, пярэ́рва

3) прыпы́нак

4) апі́рышча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánlass

m -es, -lässe прычы́на, зачэ́пка, наго́да

aus ~ — з вы́падку

etw. zum ~ néhmen* — скарыста́ць [вы́карыстаць] вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прычэ́пка ’што-небудзь прычэпленае — прывешанае, прымацаванае’; ’зачэпка, прычына’; ’несправядлівы дакор, дробязная, неістотная заўвага; прыдзірка’ (Нас., Др.-Падб., ТСБМ), пры́чапка ’прычэпка’ (Байк. і Некр.), ’тое, што прычэплена’ (Ласт.), прычо́пка ’прычэпка, прыдзірка’ (Сцяшк.), прычуо́пка ’падстава для сваркі’, прычэ́пны ’назойлівы’ (Сл. ПЗБ). Сюды ж прычэ́пніца ’чужынка’ (ТС), прычэ́пны ’сваяцкі’ (ТС). Дэрываты ад прычапіць, гл. чапля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

thorn [θɔ:n] n.

1. bot. калю́чка; це́рні;

a crown of thorn цярно́вы вяно́к

2. калю́чая раслі́на

♦

a thorn in one’s flesh/side прычы́на пастая́ннага раздражне́ння; бяльмо́ на во́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

powód

pow|ód

м.

1. ~odu — прычына, падстава;

z ~odu — па прычыне;

~ód do kłótni — прычына для сваркі;

bez ~odu — без дай-прычыны;

2. ~odu — повад (частка вупражы);

3. юр. пазоўнік, ісцец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pretext [ˈpri:tekst] n. (for) (выдуманая) прычы́на, зачэ́пка, падста́ва;

We’ll have to find a pretext for not going to the party. Нам трэба будзе выдумаць прычыну, каб не пайсці на вечар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reason​1 [ˈri:zn] n.

1. прычы́на, падста́ва;

with reason абгрунтава́на;

for no good reason без ува́жлівай прычы́ны;

She had a reason for laughing. У яе была прычына пасмяяцца.

2. ро́зум, інтэле́кт;

only man has reason то́лькі чалаве́к – істо́та разу́мная;

lose one’s reason звар’яце́ць, з глу́зду з’е́хаць

3. разва́жнасць, разва́жлівасць;

listen to reason прыслу́хацца да го́ласу ро́зуму

♦

it stands to reason infml відаво́чна, зразуме́ла; цвяро́зы ро́зум падка́звае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

source [sɔ:s] n.

1. выто́к; крыні́ца;

Where is the source of the Thames? Адкуль выцякае Тэмза?

2. пача́так, выто́к; прычы́на;

a sour ce of inspiration прычы́на натхне́ння;

a sour ce of funds крыні́ца фінансава́ння;

cut off the evil at its source задушы́ць зло ў яго́ заро́дку

3. дакуме́нт, пісьмо́вая крыні́ца;

historical sources гістары́чныя крыні́цы;

original sour ces першакрыні́цы;

trace one’s sources вывуча́ць сваё пахо́джанне, знахо́дзіць свае́ карані́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зачэ́пка ж.

1. (дзеянне) Éinhaken n -s; Éinkuppeln n -s;

2. (прыстасаванне) Háken m -s, -;

3. разм. (прычына) Vórwand m -(e)s, -wände;

знайсці́ зачэ́пку éinen Vórwand fínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фа́ктар

(лац. factor = які робіць, стварае)

рухальная сіла, прычына якога-н. працэсу, якая вызначае яго характар або асобныя рысы (напр. ф. нечаканасці, ф. часу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)