калегія́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць калегіяльнага (у 2 знач.). Калегіяльнасць абмеркавання. // Кіраўніцтва, якое ажыццяўляецца сумесна, групай асоб. Прынцып калегіяльнасці. □ Але Булай усё перайначыў, загадаўшы, каб брыгадзіры з’яўляліся на нарады таксама, бо гэта нібы дэмакратызуе кіраўніцтва, вядзе да калегіяльнасці ў рабоце. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контрапункты́сты

(іт. contrappuntisti)

кампазітары 14—18 ст., якія развівалі ў сваіх творах прынцып шматгалосся.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

peck​2 [pek] v.

1. (at) дзяўбці́

2. infml лёгенька пацалава́ць

♦

a/the pecking order infml неафіцы́йная іера́рхія; сфармірава́ны пры́нцып падпара́дкаванасці

peck at [ˌpekˈæt] phr. v. мала́ е́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераважа́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пераважаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Найбольш пашыраны, распаўсюджаны; асноўны, пануючы. Пераважаючым у беларускай арфаграфіі з’яўляецца фанетычны прынцып пісьма. Юргелевіч. Крытычны рэалізм заваёўваў пазіцыі пераважаючага напрамку ў літаратуры. Казека.

3. Дзеепрысл. незак. ад пераважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lodestar

[ˈloʊdstɑ:r]

n.

1) право́дная зо́рка

2) Паля́рная зо́рка

3) Figur. вяду́чы, гало́ўны пры́нцып; цэ́нтар ува́гі, зацікаўле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

keystone

[ˈki:stoʊn]

n.

1) наро́жны ка́мень

2)

а) асно́ва f., найважне́йшая ча́стка чаго́-н.

б) істо́тны, гало́ўны пры́нцып

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

maxim

[ˈmæksɪm]

n.

1) сэнтэ́нцыя, ма́ксіма f., афары́зм -у m.; пры́казка f.

2) пры́нцып -у m.; пра́віла паво́дзінаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВАДАРО́ДНАЯ БО́МБА,

бомба выбуховага дзеяння вял. разбуральнай сілы. Прынцып дзеяння заснаваны на тэрмаядзернай рэакцыі. Гл. ў арт. Ядзерная зброя.

т. 3, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

basic

[ˈbeɪsɪk]

1.

adj.

1) гало́ўны; асно́ўны; пачатко́вы

2) Chem. асно́ўны

2.

n.

гало́ўная ча́стка; асно́ўны пры́нцып, асно́ўнае пра́віла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эгалітары́зм

(фр. égalitarisme, ад égalite = роўнасць)

утапічная тэорыя, якая прапаведуе ўсеагульную ўраўняльнасць як прынцып арганізацыі грамадскага жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)