◎ *Набі́льнік, набыльнык ’пласт сена, які можна узяць на вілы’ (брэсц., Нар. лекс.). Гл. навільнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
амілапла́сты
(ад гр. amylon = крухмал + -пласт)
лейкапласты расліннай клеткі, якія назапашваюць крухмал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
металапла́ст
(ад метал + -пласт)
матэрыял у выглядзе металічнага ліста з палімерным пакрыццём.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
cortex
[ˈkɔrteks]
n., pl. -tices
1) Bot. кара́f.
2) паве́рхневы пласт во́рганаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адва́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у, гл. адваліць (да 1 знач.).
2. -а. Прыстасаванне ў плузе для адразання і пераварочвання пласта зямлі.
3. -а. Перавернуты пласт зямлі.
4. -а. Насып з пустых парод, шлаку і пад. на горных распрацоўках (спец.).
|| прым.адва́льны, -ая, -ае (да 2—4 знач.).
◊
Да адвалу (разм.) — наесціся да сыці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sheet
[ˈʃi:t]
n.
1) по́сьцілка, прасьціна́f., прасьціра́дла n.
2) ліст -а́m. (шкла, мэта́лу), а́ркуш (папе́ры)
3) informal газэ́та f.
4) пласт -у m.
a sheet of ice — пласт лёду
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВЕРХНЯРЭ́ЙНСКІ КАЛІЯНО́СНЫ БАСЕ́ЙН,
размешчаны на тэр. Францыі і часткова ў ФРГ, адзін з буйнейшых у Еўропе. У Францыі саляносныя адклады (верхні эацэн — ніжні міяцэн) выцягнуты на 200 км на Пн ад г. Мюлуз, макс.шыр. 30 км, пл. каля 5500 км². Прамысл. значэнне маюць 2 пласты калійных солей (ніжні алігацэн), складзеныя з сільвініту. Ніжні пласт (2—5,3 м) развіты на пл. 170 км², мае 15—25% K2O, верхні пласт (0,9—2,7 м) — на пл. 90 км², змяшчае 22—30% K2O. Прамысл. распрацоўка з 1910. Глыбіня распрацоўкі 420—1100 м. Цэнтр здабычы — г. Мюлуз. Калійныя солі выкарыстоўваюцца пераважна для вытв-сці ўгнаенняў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ляме́ш, лемяша, м.
Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу. Лямеш глыбока нырнуў у зямлю, выварочваючы яе набок.Гартны.Баразна вылузвалася з-пад лемяша, бегла за плугам, цьмяна пабліскваючы на сонцы.Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Крэў ’пласт густа пераплётных галін’ (З нар. сл.). З польск.krzew ’тс’ (параўн. Слаўскі, 3, 233).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падо́нак ’адонак (пад сена)’, падо́на ’тс’ (ДАБМ, 878), падо́нне ’ніжні пласт сена’ (Мат. Гом.). Гл. адонак.