paperback [ˈpeɪpəbæk] n. кні́га ў мя́ккай во́кладцы;
His first novel sold over 20,000 copies in paperback. Больш за 20 000 экзэмпляраў яго першага рамана былі выпушчаны ў мяккай вокладцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ідыясінкразі́я
(гр. idiosynkrasia)
павышаная, хваравітая адчувальнасць чалавечага арганізма да пэўных рэчываў, адрозніваецца ад анафілаксіі развіццём пасля першага ўвядзення, без папярэдняй сенсібілізацыі 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
знако́мство знаёмства, -ва ср.;
по знако́мству па знаёмстве;
прекрати́ть знако́мство спыні́ць знаёмства;
с пе́рвого знако́мства з пе́ршай сустрэ́чы, з пе́ршага знаёмства;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Моцё ’малако’ (з дзіцячай мовы) (Бес.). Укр. лэмк. моцьо́ ’тс’. Утворана ад першага складу зах.-палес. лексемы молоко. Параўн. молё.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пе́рвіца ’сена першага ўкосу’ (пух., зэльв., Сл. ПЗБ; гродз., Скарбы), рус. арх. первица ’што-небудзь першае, новае’. Да * нервы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нэ́пман, ‑а, м.
Разм. Гандляр, прадпрыемец першага перыяду нэпа. Мы прайшлі гэты шлях.. Прайшлі яго, скідваючы з дарогі ўсіх і ўсякіх ворагаў: кулакоў, нэпманаў.. і ўсіх падонкаў класавага ворага. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сынкава́ць ’абразаць непатрэбныя галінкі з табаку, памідораў’ (Сцяшк.). Ад пасынкаваць ’тс’ (гл. пасынак 2) з адсячэннем першага складу пад уплывам сын, сынок.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зазвіне́ць, ‑ніць; зак.
Пачаць звінець. // Стварыць звінячы гук; празвінець. Чыясьці рука праламала шыбу, і шкло зазвінела срэбраным гукам. Гартны. Першага верасня над дахам школы ўзвіўся чырвоны сцяг, упершыню зазвінеў званок. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распаўне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць поўным, тоўстым. [Некаторыя] могуць апрануцца ў аксаміт, могуць распаўнець, але ўсё роўна будуць выглядаць убогімі, пакрыўджанымі лёсам. Карпаў. — Першага я не ем, каб не распаўнець. Прокша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святкава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. святкаваць; працэс адзначэння свят. Святкаванне Першага мая. // Свята (у 1 знач.). Святы Казімер карыстаецца вялікаю пашанаю сярод католікаў, і святкаванне яго выпадае напрадвесні. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)