перева́л

1. (действие — переход) перава́л, -лу м., перахо́д, -ду м.;

перева́л че́рез хребе́т назна́чен в шесть часо́в перава́л (перахо́д) це́раз хрыбе́т прызна́чаны на шэсць гадзі́н;

2. (горная дорога через хребет) перава́л, -лу м.;

3. с.-х. перава́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пераса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перасаджваць — перасадзіць (у 1, 2 знач.).

2. Пераход для прадаўжэння язды з аднаго транспарту на другі. — Праездам я тут, перасадку раблю. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transition [trænˈzɪʃn] n. (to) перахо́д, перамяшчэ́нне;

undergo an abrupt transition нечака́на змяні́цца;

a transition period перахо́дны перы́яд;

the transition of ideas распаўсю́джванне ідэ́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Unterführung

f -, -en туне́ль, падзе́мны перахо́д, падзе́мны шлях; падзе́мныя камуніка́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Überschréitung

f -, -en

1) перахо́д

2) перавыкана́нне

3) перавышэ́нне, парушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Перапу́ць ’частка шляху, пераход’ (паўн.-усх., КЭС), рус. паўн. перепу́ть ’дарога, шлях’, смал. ’частка шляху’. Утворана, як пераход ці перапу́да (гл.). Да пера- і пуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gradation

[grəˈdeɪʃən]

n.

1) града́цыя f.; паступо́васьць f.; паступо́вы перахо́д

2) pl. перахо́дныя ступе́ні, адце́ньні

3) перахо́д ад аднае́ ступе́ні да друго́е або́ ад аднаго́ ко́леру да друго́га, ценява́ньне

4) чаргава́ньне гало́сных, абля́ўт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вітрыфіка́цыя

(ад лац. vitnim = шкло + -фікацыя)

пераход вадкасці пры паніжэнні тэмпературы ў шклопадобны стан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

скачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Хуткае перамяшчэнне цела адштурхоўваннем ад якога-н. пункта апоры.

С. зайца.

2. перан. Рэзкае змяненне чаго-н.

С. зарплаты.

С. узроўню вады.

3. Пераход ад старога якаснага стану да новага ў выніку колькасных змяненняў (кніжн.).

|| прым. скачко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

С. механізм (у кінаапаратуры: які скачкападобна, рыўкамі перамяшчае кінастужку пры зме́не кадраў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Plátzwechsel

m -s пераме́на ме́сцаў; спарт. зме́на ме́сцаў іграко́ў; перахо́д (валейбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)