Verbum

адпява́нне, -я, н.

Царкоўны абрад, звязаны з чытаннем малітвы і спяваннем над целам нябожчыка перад пахаваннем.

аб’... (гл. а...¹), прыстаўка.

Ужыв. перад галоснымі літарамі «е», «ё», «і», «я»: аб’есці, аб’ём, аб’інець, аб’яднаць.

уру́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, якая прабіваецца ў горнай пародзе перад адбіваннем глыб.

перадпо́лле, -я,мн. -і, -яў, н. (спец.).

Умацаваная паласа перад галаўной пазіцыяй абароны.

Баі ў перадполлі.

міс, нескл., ж.

Зварот да незамужняй жанчыны ў Англіі, Амерыцы (ставіцца звычайна перад прозвішчам або імем).

мло́сць, -і, ж.

Непрыемнае самаадчуванне, якое наступае звычайна перад стратай прытомнасці, рвотай.

|| прым. мло́сны, -ая, -ае.

надвячо́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Пара перад самым вечарам.

Ціхі н.

|| прым. надвячо́ркавы, -ая, -ае.

папярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які быў раней за што-н., знаходзіўся непасрэдна перад чым-н.

На папярэдняй старонцы.

2. Які папярэднічае чаму-н., які бывае перад чым-н.

Папярэдняя падрыхтоўка.

Папярэдняе следства.

3. Незакончаны, такі, пасля якога яшчэ будзе што-н.

Папярэднія вынікі.