а́рктыка

(гр. arktikos = паўночны)

паўночная палярная вобласць зямнога шара (параўн. Антарктыка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Паўно́шнік ’міфічная істота, якая турбуе ці палохае позна ноччу’ (ТС). Да по́ўнач (гл.). Утварылася ў выніку намінацыі словазлучэння паўночны нячысцік (ці інш. назоўніка). Аб мене чн > шн гл. Карскі, 1, 389.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

northwest

[,nɔrӨˈwest]

1.

adj.

паўно́чна-захо́дні

a northwest wind — паўно́чна-захо́дні ве́цер

2.

n.

1) паўно́чны за́хад

2) the Northwest — (у Кана́дзе) Тэрыто́рыя, што ляжы́ць на паўно́чны за́хад ад Вялі́кіх Азёраў; (у ЗША) паўно́чна-захо́днія штаты-Вашынгто́н, Орэган і Айдага

3.

adv.

1) на паўно́чны за́хад

2) з паўно́чнага за́хаду

3) на паўно́чным за́хадзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

northerly [ˈnɔ:ðəli] adj.

1. паўно́чны (пра вецер)

2. паве́рнуты/накірава́ны на по́ўнач;

in a northerly direction на по́ўнач, у паўно́чным напра́мку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

норд-о́ст

(гал. noordost)

1) паўночны ўсход, паўночнаўсходні напрамак;

2) паўночна-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

палеа́рктыка

(ад палеа- + гр. arktikos = паўночны)

зоагеаграфічная адзінка раянавання сушы ў рангу падцарства (вобласці); палеарктычная вобласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

reindeer [ˈreɪndɪə] n. zool. (pl. reindeer or reindeers) паўно́чны але́нь;

Herds of reindeer graze on the tundra. Статкі аленяў пасвяцца ў тундры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сі́верны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Паўночны (пра вецер); халодны з рэзкім пранізлівым ветрам (пра пагоду). На дварэ за вугламі па-воўчы скавытаў халодны сіверны вецер. Нікановіч. Пазней.. [Аляксей] бачыў сіверную, віхурную зіму пад Сталінградам у новай танкавай брыгадзе, якая яшчэ не была ў баях. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ся́ўрана ’суха і ветрана (пра надвор’е)’, ся́ўрыць ’сушыць на сцюдзёным ветры’ (Ласт.), сяўрёнка ’мяса, вытрыманае на халодных веснавых вятрах’, сяўрёный ’высіверачы (пра кумпяк, каўбасы, мяса)’ (віц., Нар. лекс.). Да север, сівер (гл.), параўн. рус. северя́к ’сцюдзёны паўночны вецер’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

норд-ве́ст

(гал. noordwest)

1) паўночны захад, паўночна-заходні напрамак;

2) паўночна-заходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)