дэ́льта
(гр. delta = назва чацвёртай літары грэчаскага алфавіта, якая мае форму трохвугольніка)
вусце ракі з наноснай раўнінай, разрэзанай шматлікімі рукавамі і пратокамі (назва паходзіць ад дэльты Ніла, падобнай на грэчаскую літару).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крэо́л
(фр. créole, ад ісп. criollo)
1) патомак іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лац. Амерыцы;
2) чалавек, які паходзіць ад змешанага шлюбу, напр. еўрапейцаў з індзейцамі, рускіх з эскімосамі і г.д.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цынера́рыя
(н.-лац. cinerarium, ад лац. cinerarius = папялісты)
травяністая расліна сям. складанакветных з буйным серабрыста-шэрым апушаным лісцем і рознакаляровымі кветкамі ў суквеццях, якая паходзіць з Канарскіх астравоў; вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Вір’янка ’валер’ян, Valeriana officinalis L.’ (ветк., Мат. Гом.) паходзіць з рус. размоўнага валерьянка ’тс’ і з’яўляецца сапсаванай формай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лойтры ’бакі ў драбінах без абшыўкі’ (паўд.-усх., КЭС) паходзіць з герм. моў, параўн. ням. Leiter ’драбіна, лесвіца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лю́бя ’нятлустае мяса’ (смарг., Сл. ПЗБ). Відаць, паходзіць са зборнага назоўніка лю́бʼе < прасл. lib‑ьje. Да любі́вы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паюрго́нія ’герань, вазон’ (мядз., Жыв. сл.) — скажонае (пад уплывам юргі́ня) пеларго́нія, якое паходзіць са ст.-грэч. πελαργός ’бусел’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тапінамбу́р
(фр. topinambour, ад парт. topinambo)
травяністая расліна сям. складанакветных з зубчастым лісцем, жоўтымі суквеццямі і прыдатнымі для яды клубнямі, якая паходзіць з Паўн. Амерыкі; на Беларусі вырошчваецца як кармавая; земляная груша.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Візі́р 1 ’відашукальнік (у фота- і кінаапараце)’; ’частка прыцэльнага прыстасавання з вузкай шчылінай’; ’прылада для візіравання’ (КТС, БРС). Паходзіць з рус. визир < ням. Visier ’мішэнь’ (Фасмер, 1, 313) < лац. visus ’від, выгляд’.
Візі́р 2 ’міністр, высокі саноўнік у Турцыі і іншых мусульманскіх дзяржавах’ (БРС). Паходзіць са ст.-рус. формы визирь < араб.-тур. väzir. Гл. Фасмер, 1, 313.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ветхазаветны: ∼ная кніга (КТС). Паходзіць з рус. ветхозаветный (1789 г.) < ад фразеалагічнага звароту ветхий завет (Шанскі, 1, В, 80).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)