ständig

a пастая́нны, ста́лы, заўсёдны

~er ufenthalt — пастая́ннае [заўсёднае] месцазнахо́джанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hin

ein wiges ~ und Her — пастая́нная [ве́чная] мітусня́, пастая́нны [заўсёдны] рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nvariabel

[-v-]

a мат. нязме́нны, пастая́нны

~e Faktren — пастая́нныя фа́ктары

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

карэ́нны, -ая, -ае.

1. Спрадвечны, пастаянны (пра жыхароў пэўнай мясцовасці).

К. мінчанін.

2. Рашаючы, самы істотны, які датычыцца асноў чаго-н.

К. пералом у грамадскім жыцці.

Карэнныя змены.

3. Які мае адносіны да кораня слова; каранёвы.

Карэнная частка слова.

Карэнныя зубы — пяць задніх зубоў з кожнага боку верхняй і ніжняй сківіц.

Карэнным чынам — поўнасцю, зусім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спаконве́чны, ‑ая, ‑ае.

Які існуе спакон вякоў, спрадвечны; пастаянны. І гудок пралятаў над, глухім гарадком І ляцеў за раку ў спаконвечныя нетры. Зарыцкі. Вобраз вячэрняй зоркі — гэта ж і ёсць спаконвечны вобраз беларускай народнай песні. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіялі́нія

(ад авія- + лінія)

пастаянны маршрут транспартных самалётаў паміж двума або некалькімі населенымі пунктамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́дры, ‑аў; адз. няма.

1. Пастаянны састаў воінскіх часцей, які не дэмабілізуецца ў мірны час. Служыць у кадрах.

2. Асноўны састаў кваліфікаваных работнікаў якой‑н. галіны дзейнасці, якога‑н. прадпрыемства, установы і пад. Тэхнічныя кадры.. Сельскагаспадарчыя кадры.

[Фр. cadres.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадхі́льны

1. (якога нельга адхіліць) nicht zu besitigen, nüberwindlich;

2. (неадступны, пастаянны, пераканаўчы) numstößlich, unwiderlgbar; bezubernd, unwidersthlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ongoing [ˈɒngəʊɪŋ] adj.

1. бесперапы́нны, безупы́нны, няспы́нны, пастая́нны

2. які́ адбываецца ў цяпе́рашні час;

ongoing negotiations перамо́вы, які́я прахо́дзяць у цяпе́рашні час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unvergänglich, nvergänglich

a ве́чны; пастая́нны, бяско́нцы

~er Ruhm — бессмяро́тная сла́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)